Gabriella Captur z University College London i jej współpracownicy przeanalizowali dostępne dane dotyczące badań serca metodą rezonansu magnetycznego w populacji i doszli do wniosku, że przewlekła ekspozycja na hałas samolotów w nocy wiąże się z pogorszeniem budowy i funkcji serca. Naukowcy wykorzystali dane pochodzące od 21 360 osób z brytyjskiego repozytorium Biobank, które wypełniły tego typu ankietę. 3635 z nich mieszkało w pobliżu czterech głównych lotnisk: dwóch w Londynie, Birmingham i Manchesterze. Według Brytyjskiego Urzędu Lotnictwa Cywilnego, trzy procent z nich było narażonych na zwiększony poziom hałasu (45 decybeli lub więcej) w nocy, a dziewięć procent na średnią ważoną w ciągu dnia (50 decybeli lub więcej). Analizę statystyczną danych przeprowadzono przy użyciu uogólnionych modeli liniowych dostosowanych do czynników demograficznych i społeczno-ekonomicznych, stylu życia i środowiska. Wyniki opublikowano w czasopiśmie Journal of the American College of Cardiology.
Okazało się, że u osób narażonych na zwiększony poziom hałasu w nocy masa mięśnia sercowego lewej komory była średnio o siedem procent większa, a jego grubość o cztery procent większa niż u osób bez takiego narażenia, co wiąże się z 32-procentowym wzrostem ryzyka wystąpienia poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych (zawału serca, udaru mózgu, niewydolności serca i zgonu). U tych osób stwierdzono także gorszą kurczliwość mięśnia sercowego: globalne odkształcenie obwodowe było średnio o osiem procent niższe, co wiązało się z 27-procentowym wzrostem ryzyka wystąpienia poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych. Według obliczeń autorów, hipotetyczna osoba z nieprawidłowościami w obrazie MRI serca, charakterystycznymi dla narażenia na hałas samolotów w nocy, ma około czterokrotnie większe ryzyko wystąpienia poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych.