Gabriella Captur z London University College wraz ze współpracownikami przeanalizowała dostępne dane dotyczące badania serca metodą rezonansu magnetycznego w populacji i doszła do wniosku, że przewlekła ekspozycja na hałas samolotów w nocy wiąże się z pogorszeniem budowy i funkcji serca. Naukowcy wykorzystali dane 21 360 osób z brytyjskiego repozytorium Biobank, które wypełniły tego typu ankietę. 3635 z nich mieszkało w pobliżu czterech dużych lotnisk: dwóch w Londynie, Birmingham i Manchesterze. Według danych Brytyjskiego Urzędu Lotnictwa Cywilnego, trzy procent z nich było narażonych na zwiększony poziom hałasu (45 i więcej decybeli) w nocy, a dziewięć procent — na średnią ważoną w ciągu dnia (50 i więcej decybeli). Analizę statystyczną danych przeprowadzono z wykorzystaniem uogólnionych modeli liniowych z korektą o czynniki demograficzne i społeczno-ekonomiczne, styl życia i środowisko. Wyniki opublikowano w czasopiśmie Journal of the American College of Cardiology.
Okazało się, że u osób narażonych na zwiększony poziom hałasu w nocy masa mięśnia sercowego lewej komory wynosiła średnio o siedem procent, a jego grubość o cztery procent więcej niż u osób bez takiego narażenia, co wiąże się ze wzrostem ryzyka wystąpienia poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych (zawału serca, udaru mózgu, niewydolności serca i zgonu) o 32 procent. U tych pacjentów stwierdzono również gorszą kurczliwość mięśnia sercowego: globalne odkształcenie obwodowe było średnio o osiem procent mniejsze, co wiąże się z 27-procentowym wzrostem ryzyka wystąpienia poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych. Według obliczeń autorów pracy, hipotetyczna osoba z nieprawidłowościami w obrazie MRI serca, charakterystycznymi dla narażenia na hałas samolotów w nocy, ma około czterokrotnie większe ryzyko wystąpienia poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych.