Naukowcy zbadali ponad 70 typów komórek w 9 narządach samców myszy, korzystając z milionów punktów danych przestrzennych. Te mapy transkryptomiczne, zwane „geografią gerontologiczną”, pozwoliły nam odkryć wspólne cechy starzenia, w tym zaburzenia struktury tkanki i utratę integralności komórek. Profesor Liu Guanghui z Instytutu Zoologii CAS zauważył, że nagromadzenie immunoglobulin okazało się nie tylko charakterystyczną oznaką starzenia, ale także jego potencjalnym katalizatorem.
Analiza wykazała, że w tkankach narażonych na starzenie się, szczególnie w tzw. „obszarach wrażliwych na starzenie się” (SSS), obserwuje się podwyższony poziom immunoglobulin, zwłaszcza IgG. Przeciwciała te są w stanie wywołać procesy zapalne, przyspieszając starzenie się makrofagów i mikrogleju – komórek odpowiedzialnych za ochronę immunologiczną. W eksperymentach wstrzyknięcia IgG młodym myszom prowadziły do przyspieszonego starzenia się ich narządów.
W trakcie badań zespół opracował także metodę spowalniania starzenia za pomocą oligonukleotydów antysensownych (ASO). Stosując tę strategię w celu zmniejszenia poziomu IgG w tkankach myszy, naukowcom udało się opóźnić proces starzenia kilku narządów. Takie podejście otwiera nowe perspektywy rozwoju metod profilaktyki chorób związanych z wiekiem.
Prace objęły zarówno ludzi, jak i myszy, co pozwoliło potwierdzić uniwersalność ujawnionych wzorców. Autorzy badania sugerują, że poziom IgG może zostać wykorzystany jako nowy biomarker starzenia się, a także do opracowania strategii terapeutycznych.
Kluczowym odkryciem była propozycja zjawiska starzenia związanego z immunoglobulinami (IASP), które pozwala uznać IgG za jedną z przyczyn uszkodzeń tkanek. Praca ta była pierwszym badaniem, w ramach którego stworzono przestrzenną mapę starzenia się narządów u ssaków i podkreśliła znaczenie badania mikrośrodowiska narządów dla zrozumienia procesów starzenia.