W szczątkach czterech mieszkańców Fatyanowa znaleziono czynnik wywołujący zapalenie płuc i zapalenie opon mózgowych

Rosyjscy naukowcy przeanalizowali DNA czterech przedstawicieli kultury fatyanowskiej, która istniała na terenie centralnej części naszego kraju w epoce brązu. Szczątki należały do ​​czterech dorosłych mężczyzn o typowym pochodzeniu dla przedstawicieli tej wspólnoty kulturowej, związanej z Europą Środkową. Jednocześnie badacze odkryli, że ludzi tych łączy również chorobotwórcza bakteria Streptococcus pneumoniae, która może powodować zapalenie płuc i zapalenie opon mózgowych. Artykuł został opublikowany w czasopiśmie Stratum plus.

Do niedawna naukowcy mogli dowiedzieć się o chorobach starożytnych ludzi głównie w tych przypadkach, gdy pozostawili zauważalne ślady na kościach. Jednak współczesne metody czasami pozwalają na ustalenie nawet tych infekcji, które w ogóle nie pojawiają się na kościach, postępując zbyt szybko. W szczególności dotyczy to dżumy, z którą, jak się okazało w ostatnich latach, ludzie zmagali się ponad pięć tysięcy lat temu. Czasami w starożytnych szczątkach zachowało się DNA innych patogenów, takich jak wirus zapalenia wątroby typu B lub czynnik wywołujący trąd.

Tym razem Asya Engovatova z Instytutu Archeologii Rosyjskiej Akademii Nauk, wspólnie z kolegami z kilku rosyjskich organizacji naukowych, skupiła się na analizie DNA szczątków czterech dorosłych osób, których pochówki odkopano na cmentarzysku Wołosowo-Danyłowskim, położonym na terenie obwodu jarosławskiego. Zabytek ten jest bardzo dużym kompleksem grobowym z połowy III - początku II tysiąclecia p.n.e., związanym z kulturą archeologiczną Fatyanovsk z epoki brązu.

Wszystkie zbadane szczątki należały do ​​dorosłych mężczyzn, którzy żyli od 20 do 40 lat. W przypadku trzech z nich naukowcy uzyskali datowanie radiowęglowe, które wskazało, że najstarszy osobnik żył około 2500 r. p.n.e., a najpóźniejszy - około 2000 r. p.n.e. Najwyraźniej mężczyźni nie byli blisko spokrewnieni, ale wydawali się być nosicielami jednej haplogrupy chromosomu Y R1a1 i czterech różnych haplogrup mitochondrialnych: U5a1d2a, H2a2a1e, T1a1 i I1a. Z pochodzenia ludzie ci byli blisko spokrewnieni z nosicielami kultury pucharów dzwonowatych, a także z przedstawicielem kultury preunetycznej i niektórymi nosicielami kultury Sintashta.

Następnie naukowcy przeanalizowali DNA bakterii i wirusów, które pozostały w szczątkach tych czterech mężczyzn. Okazało się, że wszystkie próbki zawierały materiał genetyczny bakterii Streptococcus pneumoniae, która może powodować szereg poważnych chorób, w tym zapalenie płuc i zapalenie opon mózgowych. Wcześniejszy przypadek zidentyfikowania tej bakterii w starożytnych znaleziskach pochodzi z Danii, gdzie naukowcy znaleźli pogryzioną korę brzozową mającą około 5700 lat. Zachowało się w niej nie tylko DNA ciemnoskórej i niebieskookiej kobiety, ale także materiał genetyczny drobnoustrojów, w tym paciorkowców i wirusa Epsteina-Barr.

Niedawno naukowcy odkryli DNA pałeczki dżumy w szczątkach starożytnej owcy, którą znaleziono podczas wykopalisk słynnego pomnika Arkaim kultury archeologicznej Sintashta. Materiał genetyczny bakterii zachował się w kości, która ma prawie cztery tysiące lat.

Od DrMoro

Originaltext
Diese Übersetzung bewerten
Mit deinem Feedback können wir Google Übersetzer weiter verbessern
Ten formularz nie jest obsługiwany
Aus Sicherheitsgründen solltest du keine Informationen über diese Art von Formular senden, während du Google Translate verwendest.
DobraDo oryginalnego adresu URL