Naukowcy odkryli, że stężenie tauryny we krwi zależy w większym stopniu od indywidualnych cech danej osoby niż od jej wieku. Doszli do tego wniosku po zmierzeniu poziomu tego aminokwasu w ciągu całego życia u prawie tysiąca osób w trzech kohortach. Tym samym autorzy artykułu opublikowanego w czasopiśmie „Science” podają w wątpliwość hipotezę, że tauryna może być wykorzystywana jako marker starzenia.
Aminokwas tauryna nie wchodzi w skład białek, ale pełni wiele ważnych funkcji w organizmie. Wykazuje działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne. Ponadto jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego, nerwowego i pokarmowego. W ostatnich badaniach naukowcy zwrócili szczególną uwagę na rolę tauryny w procesie starzenia się organizmu — zaproponowano nawet uznanie jej za jeden z markerów starzenia. Opowiedzieliśmy, jak naukowcy odkryli, że stężenie tauryny w surowicy spada wraz z wiekiem u myszy, makaków rezus i ludzi. Ponadto badanie na myszach wykazało, że dodawanie tauryny do pożywienia przedłuża życie i poprawia wskaźniki zdrowotne.
Teraz druga grupa naukowców, kierowana przez Rafaela de Cabo z Narodowego Instytutu Starzenia się w Baltimore, zakwestionowała wnioski kolegów. On i jego współpracownicy przeanalizowali poziom tauryny we krwi osób w wieku 26–100 lat z trzech kohort: BLSA (742 osoby), PREMED (159 osób) i Balearic study (72 osoby). Próbki krwi pobierano od 3 do 5 razy w ciągu życia, aby śledzić długoterminowy trend poziomu tauryny we krwi u tych samych osób.
Naukowcy uzyskali wyniki przeczące wnioskom wcześniejszych badań — stężenie tauryny wykazywało tendencję wzrostową wraz z wiekiem (p < 0,001). Jednocześnie jego poziom zmieniał się w różny sposób w zależności od kohorty. Na przykład w największej kohorcie BLSA wzrósł on średnio z 58,81 mikromoli na litr do 74,47 mikromoli na litr u kobiet i z 64,42 mikromoli na litr do 67,99 mikromoli na litr u mężczyzn. W badanej kohorcie Balearów zaobserwowano również wzrost ze średnich wartości 36 mikromoli na litr do 62,3 mikromoli na litr u kobiet i ze średnich wartości 37,7 mikromoli na litr do 50,3 mikromoli na litr u mężczyzn. Natomiast w kohorcie PREMED stężenie tauryny u mężczyzn nie zmieniało się z wiekiem, chociaż generalnie wzrastało u kobiet. Naukowcy zmierzyli również poziom tauryny u myszy i uzyskali podobne wyniki – poziom tauryny wzrastał wraz z wiekiem u samic, ale pozostawał niezmieniony u samców. Ponadto, za pomocą regresji liniowej, naukowcy obliczyli, że indywidualne różnice we wskaźnikach tauryny są ważniejsze niż różnice wiekowe. Zatem ego nie może być uznane za biomarker starzenia. Choć stężenie tauryny mieści się w granicach normy, różni się znacznie w zależności od badanej grupy osób i płci. Kilka lat temu sugerowano również stosowanie tauryny w odmładzaniu skóry. W eksperymentach działała ona jako osmolit i zapobiegała wysuszaniu i marszczeniu się skóry związanemu z wiekiem.
