Naukowcy z Indii i USA odkryli, że umiejętności arytmetyczne uczniów szkół w Indiach nie przekładają się między matematyką stosowaną a akademicką. Uczniowie szkół pracujących na rynku radzili sobie słabo z abstrakcyjnymi problemami szkolnymi z arytmetyki, ale dobrze rozwiązywali problemy stosowane o podobnej złożoności. A uczniowie szkół, którzy nie pracowali, dobrze rozwiązywali zadania abstrakcyjne, ale nie potrafili rozwiązywać zadań stosowanych. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Nature.
Lekcje matematyki w szkole mają na celu pomóc dzieciom nabyć umiejętności przydatne zarówno w życiu codziennym, jak i w przyszłości w opanowaniu matematyki wyższej. Jednak ludzie nie zawsze potrafią zastosować wiedzę zdobytą w szkole w życiu codziennym. Wczesne badania wykazały zatem, że duża liczba Amerykanów nie posiada umiejętności matematycznych niezbędnych do codziennych obliczeń. Być może studiowanie matematyki w rzeczywistych kontekstach mogłoby naprawić tę sytuację. Według niektórych badań przyczynia się to do rozwoju bardziej uogólnionych i elastycznych umiejętności arytmetycznych — a nawet ułatwia studiowanie matematyki abstrakcyjnej.
Aby to sprawdzić, Abhijit Banerjee z Massachusetts Institute of Technology i jego koledzy z Indii i USA przebadali prawie półtora tysiąca uczniów pracujących na targowiskach w Kalkucie i Delhi oraz około pięciuset bezrobotnych dzieci uczących się w pobliskich szkołach. Większość pracujących dzieci chodziła również do szkoły: część dnia spędzali tam, a część na targu. Dzieciom tym zaproponowano obliczenie kupca, który poprosił go o zważenie na przykład 1,4 kilograma cebuli i 0,8 kilograma ziemniaków. Dla bezrobotnych uczniów zadania były takie same, tylko dla nich naukowcy stworzyli targowisko.
Większość dzieci handlujących na targu w Kalkucie była dobra w obliczaniu kosztów bez użycia papieru i długopisu lub kalkulatora. Ponad 80 procent dzieci zdało pierwszy test, a po drugim ich los osiągnął 97 procent. Trochę ponad połowa dzieci była w stanie obliczyć koszt nieznanego produktu o nieznanej cenie — i ponownie bez użycia kalkulatora i długopisu z papierem. Jednak proste zadania z abstrakcyjnego dzielenia i odejmowania były zadawane dzieciom gorzej. Tylko 32 procent dzieci z Kalkuty i 15 procent dzieci z Delhi było w stanie podzielić liczbę trzycyfrową przez liczbę jednocyfrową, a połowa — odjąć jedną liczbę dwucyfrową od drugiej. Można to wyjaśnić faktem, że część z tych dzieci przestała chodzić do szkoły i zapomniała o zasadach szkolnych, ale tylko niewielka część z nich opuściła szkołę pod koniec 4 klasy, w której odbywa się podział.
Gdy naukowcy zaproponowali pracującym dzieciom z Dela hipotetyczne zadania rynkowe podobne do tych, które rozwiązują każdego dnia, około 90 procent dzieci poradziło sobie z nimi. Jednak nie wszystkie bardziej złożone zadania mogły zostać rozwiązane. Gdy do zadania dodano nowe produkty w nowych cenach i nieznany schemat cenowy (na przykład cenę za jednostkę, a nie za kilogram), tylko 61 procent dzieci poradziło sobie z zadaniem. Ponadto 41 procent dzieci używało długopisu i papieru do rozwiązywania zadań o takiej złożoności.
Bezrobotni uczniowie szkół Dela natomiast lepiej rozwiązywali zadania abstrakcyjne: 56 proc. dzieci rozwiązało część pisemną. Ponadto ponad 90 proc. bezrobotnych dzieci rozwiązało hipotetyczne problemy rynkowe przedstawione w formie pisemnej z dwoma wnioskami. Ale na rynku gier nie poszło im dobrze: tylko 60 proc. z nich potrafiło poprawnie obliczyć nabywców, mając możliwość korzystania z długopisu i papieru. Ciekawe jest to, że bezrobotni uczniowie szkół faktycznie znacznie częściej polegali na obliczeniach pisemnych, a czasami te obliczenia były zbędne. Dlatego często dodawali te same liczby po kolei, zamiast je mnożyć, i często powtarzali tę samą operację.
Eksperyment wykazał, że umiejętności matematyczne nabyte przez dzieci w szkole i na rynku są słabo przekształcane w siebie nawzajem. Ci, którzy nauczyli się rozwiązywać abstrakcyjne zadania, nie zawsze potrafią zastosować swoją wiedzę w życiu codziennym, a dzieci pracujące nie są przyzwyczajone do abstrakcyjności zadań szkolnych. Autorzy doszli do wniosku, że w szkołach indyjskich dzieci nie uczy się tworzenia połączeń między intuicyjnym i formalnym rozumieniem matematyki, a to wymaga opracowania nowych programów nauczania. Warto zauważyć, że podobne badania w innych krajach mogą dawać różne wyniki ze względu na różnice w programach nauczania.
Wcześniej naukowcy odkryli, że dzieci, które przed szkołą nauczono liczyć, lepiej radzą sobie zarówno z matematyką, jak i językiem.