Kiedy udasz się do okulisty w dowolnym szpitalu na świecie, zostaniesz zbadany, przetestowany i otrzymasz receptę na okulary, soczewki kontaktowe lub operację korekcyjną. Jeśli zapytasz - Doktorze, dlaczego taki jestem? Oskarżą cię o jakąś herezję, tak jak na przykład oskarżyli mnie o to, że od klimatyzacji wysycha mi błona śluzowa oka...
Jeśli ktoś jeszcze nie zrozumiał, to żaden okulista nie będzie się zagłębiał w przyczyny krótkowzroczności, jego praca będzie mu tylko „podporą”. Do powszechnie znanych przyczyn krótkowzroczności zalicza się te, o których najczęściej mówią przyszli lekarze: 1) jest to zaburzenie kształtu oka (oko jest wydłużone); 2) zaburzenie ogniskowania przez składniki oka (akomodacja, problemy z rogówką i/lub soczewką). Jednak ponieważ nie miałem osobiście wystarczającej ilości tych danych, postanowiłem zgłębić głębsze prawdy, aby zrozumieć, jak sobie z tym poradzić. Zatem: u zdrowego człowieka światło wpada do oka i skupia się dokładnie na siatkówce. To tak jak z ustawianiem ostrości za pomocą mikroskopu lub aparatu fotograficznego — obraz jest wyraźny tylko w jednym miejscu. Aby uzyskać taką ostrość, wewnątrz oka znajduje się rogówka i soczewka – rodzaj organicznej soczewki oka. Istnieją również mięśnie, które rozciągają tę soczewkę. Gdy skupiamy wzrok na bliskich obiektach, mięśnie te kurczą się, rozciągając soczewkę, gdy zaś patrzymy w dal, mięśnie są w stanie spoczynku. Z wiekiem soczewka staje się twardsza, co uniemożliwia mięśniom jej rozciąganie, a u osoby chorej rozwija się schorzenie przeciwne do krótkowzroczności – dalekowzroczność (dalekowzroczność, ale do widzenia z bliska potrzebne są okulary). Tutaj można wyciągnąć pierwszy wniosek - ludzkie oko nie jest stworzone do ciągłego skupiania wzroku na małej odległości. Oko poświęca na to więcej energii. Książki, smartfony i komputery dosłownie męczą oczy! Ponadto rogówka oka stanowi coś w rodzaju szkła ochronnego w smartfonie – ma kształt kulisty. Zaburzenie tego kształtu rogówki prowadzi do patologii zwanej astygmatyzmem, przy którym widzimy zniekształcony obraz przedmiotów. Tutaj również chodzi o ostrość, ale w przypadku astygmatyzmu NIE ma punktu ogniskowego, lecz punkt ogniskowy. Mówiąc ogólnie. Przy rozpoznaniu krótkowzroczności z rogówką wszystko jest w porządku. Wokół oka znajduje się twardówka. To taka skorupa wokół oka, coś w rodzaju gęstej osłony dla oka. Zapewnia ochronę i odżywianie oka oraz utrzymuje jego kulisty kształt. Z wiekiem twardówka staje się mniej wytrzymała, dochodzi w niej do rozciągania się i rozdarć, można to porównać do zmarszczek na twarzy. Gdy tylko przestaje spełniać swoje funkcje, oko wydłuża się i przybiera kształt przypominający jajko
Второй вывод — нарушение трофики и синтеза соединительной ткани (коллаген, эластин) ведет к нарушению структуры склеры глаза. Т.е. диеты, гормональный фон, болезни — все это влияет на ваши глаза! Далее, в глазу есть определенная сосудистая сетка. Проблемы с сосудами приводят к ухудшению кровоснабжения глаза. Гипотетически, анемия тоже может вести к проблемам с глазами, ведь при ней возникает гипоксия во многих тканях организма. Третий вывод — следим за развитием патологий что создают проблемы сосудам и тканям что они питают, это в первую очередь атеросклероз, анемия. И казалось бы, обратить вспять миопию невозможно. Это вы слышали от врачей. Но это не совсем так. Новые исследования на эту тему дают нам надежду. Удлинение глазного яблока можно остановить:
Например, некоторые исследователи видят связь между гомоцистеином и миопией. Это метаболит метионина, который разрушает сосуды и является причиной сердечно-сосудистых заболеваний. Чем больше этого метаболита тем выше проницаемость сосудов (в нашем случае сосудов глаза). Нужно понижать гомоцистеин (витамины, B1, B6 и B12, отказ от кофе и т.д).
Далее, активация ГАМК рецепторов (А, B, С) в глазу ведет к усилению миопии. Однако, активация дофаминовых рецепторов нивелирует миопию. Из этого можно сделать примитивный вывод, что несчастливые люди видят хуже. Капли с агонистами дофаминовых рецепторов могут уменьшить миопию, уже проводили исследования на животных.
Активация PPAR рецепторов в глазу уменьшает миопию (Проверенно на мне, я пью агонист PPARγ для этой цели). Т.е. агонисты этих рецепторов (это препараты для лечения дислипидемии и высокого даления) также могут помочь. Кстати тут всплывает еще одна истина, — глазам нужен здоровый липидный обмен, т.е молоко (или рыбый жир) в рационе и здоровый обмен веществ что “перерабатывает” эти липиды.
Прогулки на открытом пространстве тоже уменьшают миопию, но только днем! Ночью происходит физиологическая миопия, чтобы видеть хорошо вблизи. Лично для себя я понял что вождение автомобиля в этом случае работает еще лучше, ведь за рулем все время смотришь вдаль. Тут важно отметить банальную истину — нужно меньше смотреть в смартфоны, а больше на горизонт. Видя народ на улице с постоянным взглядом в смартфон сразу понимаешь их “горизонт”
PubMed (PMID) коды на эти исследования: 30662838, 12939312, 19901858, 33152389, 16921168, 30521668, 23644222 Ну а для тех кто дочитал до конца, загадка: Почему глаз человека различает больше оттенков зеленого чем других цветов?
