Genetycy odczytali jądrowe DNA 57 Ormian, aby zbadać historię demograficzną ich populacji. Naukowcy odrzucili hipotezę opartą na przekazie Herodota o bałkańskim pochodzeniu przodków tych ludów. Wręcz przeciwnie, potwierdziły one wcześniejsze obserwacje, że już w epoce brązu w tym regionie żyły osoby genetycznie spokrewnione ze współczesnymi Ormianami. Informację tę podano w artykule opublikowanym w czasopiśmie American Journal of Human Genetics.
Historia Ormian od dawna przyciąga uwagę badaczy. Wynika to między innymi z faktu, że mają własny kościół apostolski, alfabet i język, który należy do odrębnej gałęzi w obrębie rodziny języków indoeuropejskich.
Dzięki relacjom starożytnego greckiego historyka Herodota pojawiła się hipoteza, że przodkowie Ormian przybyli na Kaukaz z Bałkanów, a dokładnie z Tracji. Niektórzy językoznawcy zwrócili później uwagę na taką możliwość. Jednakże współczesne dane wskazują, że przynajmniej w epoce brązu w tym regionie żyła populacja o podobnym pochodzeniu genetycznym. Co więcej, znaczna część przodków współczesnych Ormian zamieszkiwała wyżyny ormiańskie już w epoce neolitu.
Anahit Hovhannisyan z Trinity College w Dublinie wraz z kolegami z organizacji naukowych z dziewięciu krajów świata przedstawiła wyniki dalszych badań nad historią demograficzną Ormian. Aby to zrobić, naukowcy odczytali kompletne genomy 34 osób, których cztery pokolenia przodków uważały się za przedstawicieli tego ludu. Wśród nich było pięciu Sasuntsewów. Ponadto naukowcy rozszerzyli próbę ze względu na dane dotyczące całego genomu kolejnych 23 osób, a także ze względu na wykorzystanie wcześniej opublikowanych genomów starożytnych i współczesnych.
Badanie tych genomów potwierdziło, że Herodot mylił się, twierdząc, że przodkowie Ormian przybyli z Półwyspu Bałkańskiego. Współcześni Ormianie stanowią dość jednorodną populację. Jedynie Sasanidowie nieznacznie różnili się od pozostałych analizowanych grup. Wydaje się, że jest to spowodowane faktem, że w historii demograficznej tej subpopulacji istniało wąskie gardło. Naukowcy nie znaleźli żadnych dowodów na to, że Sassoonowie mogą mieć asyryjskie pochodzenie, o którym wspominają starożytne źródła.
Genetycy potwierdzili również, że część przodków współczesnych Ormian żyła na Kaukazie już w epoce neolitu, o czym informowano już wcześniej w ramach szeroko zakrojonych badań starożytnych genomów. Jednakże współcześni Ormianie znacznie różnią się genetycznie od ludności tego regionu, która zamieszkiwała ten teren aż do początku późnej epoki brązu. Najprawdopodobniej stało się tak na skutek wymieszania się ludności autochtonicznej z ludźmi genetycznie podobnymi do ludności epoki żelaza z Lewantu. Według badaczy, średni udział tego „lewantyńskiego” komponentu u współczesnych Ormian wynosi 45 procent (od 28 do 53 procent, w zależności od regionu).
Wcześniej opowiadaliśmy, w jaki sposób paleogenetycy odczytali DNA przedstawiciela pierwszych rolników Północnego Kaukazu – nosiciela kultury Darkwieta-Meszokow, który żył około siedmiu tysięcy lat temu. Jego szczątki ekshumowano prawie sto lat temu na cmentarzu w Nalczyku.