50-letni mężczyzna zwrócił się do chińskich lekarzy ze skargami na nasilające się przez rok bóle głowy i nudności. Podczas badania stwierdzono sztywność mięśni szyi i dysmetrię (brak) obu rąk podczas testu palec-nos. Nakłucie lędźwiowe wykazało wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego do 310 (przy normie 70–200) milimetrów słupa wody, a także podwyższony poziom białka i wskaźnik immunoglobulin. Badanie MRI z kontrastem uwidoczniło pogrubioną oponę twardą z centralną hipointensywnością i obwodowym wzmocnieniem sygnału w tylnej części sierpa mózgu i naciągu móżdżku — obraz ten znany jest jako nocny znak Wieży Eiffla. Kundian Guo i Zhen Hong z Sichuan University Clinic opisali ten przypadek w The New England Journal of Medicine.
Podobny objaw uważa się za patognomoniczny dla ostrego stanu zapalnego w przewlekłym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, które może mieć charakter zapalny, autoimmunologiczny, nowotworowy lub naczyniowy. Biopsja opony twardej wykazała naciek limfoplazmatyczny komórek plazmatycznych IgG4-dodatnich, a poziom przeciwciał tej klasy we krwi był podwyższony. Badanie MRI całego ciała nie wykazało zajęcia innych narządów. Na podstawie uzyskanych danych u pacjenta rozpoznano przerostowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych IgG4. Przez pięć dni stosowano u niego terapię pulsacyjną metyloprednizolonem, po czym przeszli na doustne glikokortykosteroidy, stopniowo zmniejszając dawkę. Po dwóch miesiącach zaobserwowano poprawę w badaniu MRI, po sześciu miesiącach bóle głowy ustąpiły na tle przyjmowania dawki podtrzymującej leków.