50-letni mężczyzna zwrócił się do chińskich lekarzy ze skargami na bóle głowy i nudności, które nasilały się w ciągu roku. Podczas badania stwierdzono sztywność mięśni szyi oraz dysmetrię (brak) obu rąk w teście palec-nos. W nakłuciu lędźwiowym stwierdzono wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego do 310 (przy normie 70–200) milimetrów słupa wody, podwyższone stężenie białka i wskaźnik immunoglobulin. W badaniu MRI ze wzmocnieniem kontrastowym uwidoczniono pogrubioną oponę twardą z centralnym niedociśnieniem i wzmocnieniem sygnału obwodowego w tylnej części sierpa mózgowego i czubku móżdżku – obraz znany jako objaw nocnej Wieży Eiffla. Kundian Guo i Zhen Hong z kliniki Uniwersytetu w Sichuan opisali przypadek w The New England Journal of Medicine.
Podobny znak jest uważany za patognomoniczny dla ostrego zapalenia w przewlekłym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, które może mieć charakter zapalny, autoimmunologiczny, nowotworowy lub naczyniowy. Biopsja opony twardej wykazała naciek limfoplazmatyczny przez komórki plazmatyczne IgG4-dodatnie, we krwi podwyższony poziom przeciwciał tej klasy. W rezonansie magnetycznym całego ciała nie stwierdzono zajęcia innych narządów. Na podstawie uzyskanych danych rozpoznano u pacjenta przerostowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych zależne od IgG4. Przez pięć dni był leczony pulsowo metyloprednizolonem, po czym nastąpiła zmiana na doustne glikokortykosteroidy ze stopniową redukcją dawki. Po dwóch miesiącach zaobserwowano poprawę w badaniu MRI, po sześciu miesiącach bóle głowy ustąpiły na tle przyjmowania podtrzymującej dawki leków.