Brytyjscy lekarze opisali przypadek triphalii — potrójnego penisa — podczas sekcji zwłok 78-letniego mężczyzny z normalnymi zewnętrznymi narządami płciowymi. Jednak dwa małe dodatkowe penisy znajdowały się jeden za drugim za głównym penisem. Każdy członek miał własne ciało jamiste i głowę, a główny penis i największy dodatkowy penis miały wspólną cewkę moczową. Przypadek opisano w Journal of Medical Case Reports.
Wrodzona anomalia liczby narządów płciowych jest niezwykle rzadką patologią, dotykającą około jednego noworodka na 5-6 milionów żywych urodzeń. W latach 1606-2023 odnotowano łącznie 168 przypadków, wśród których opisano diphalię (podwójny penis), pseudodiphalię (szczątkowy dodatkowy zanikowy penis), a u jednej osoby triphalię (potrojenie penisa; o tym przypadku mówiliśmy wcześniej). W sześciu przypadkach diphalii dodatkowy penis znajdował się wewnątrz ciała, pod skórą.
Zespół patologów pod przewodnictwem Johna Buchanana (John Buchanan) ze School of Medicine of the University of Birmingham opisał drugi przypadek triphalii na świecie. Podczas patologicznej sekcji zwłok 78-letniego mężczyzny lekarze odkryli wewnętrzne ścięcie penisa (jego zewnętrzne narządy płciowe wyglądały normalnie). Nacięcie wzdłuż linii środkowej umożliwiło uwidocznienie trzech penisów położonych obok siebie, ustawionych w płaszczyźnie strzałkowej od przodu do tyłu.
Największy penis był widoczny z zewnątrz, a pozostałe dwa, najwyraźniej, znajdowały się w pobliżu wejścia do moszny. Drugi penis znajdował się bezpośrednio w głębi głównego penisa i miał makroskopowo rozróżnialne obszary porównywalne z normalną anatomią penisa (ciało gąbczaste i cewka moczowa, ciała jamiste i głowa penisa).
Trzeci penis znajdował się głęboko w stosunku do drugiego penisa, ale nie miał tak oczywistych struktur anatomicznych jak w drugich penisach, w tym cewki moczowej. W przyszłości okazało się, że cewka moczowa głównego penisa przechodzi do drugiego penisa, a następnie do wewnętrznego zwieracza cewki moczowej.
Lekarze zakładają, że taka budowa narządów miednicy mniejszej doprowadziła do częstych infekcji dróg moczowych, a także zaburzeń erekcji. Ponadto możliwe jest, że anomalia rozwojowa mogła zostać zauważona przez lekarzy za życia: w historii pacjenta znajduje się operacja usunięcia przepukliny pachwinowej. Ponadto, ze względu na kręty charakter cewki moczowej, trudno byłoby wprowadzić cewnik moczowy. Jeśli jednak wada ta została zauważona za życia, być może po prostu nie została zauważona z powodu braku objawów i łagodnego charakteru.
Wcześniej wspominaliśmy o tym, że urolodzy zaczęli klasyfikować deformacje prącia w nowy sposób.