Sargon Barkarmo i Jan Kowar z Uniwersytetu w Göteborgu przeanalizowali długoterminowe efekty stosowania pojedynczych implantów zębowych u małej grupy pacjentów i odkryli, że zdecydowana większość z nich nadal funkcjonowała przez dziesięciolecia. Analiza objęła 13 pacjentów, którym w latach 1982-1985 wszczepiono 18 pojedynczych implantów w klinice Bronemark. Po 38–40 latach poddano ich badaniu klinicznemu i radiologicznemu. Wyniki opublikowano w czasopiśmie Clinical Implant Dentistry and Related Research.
Łączny wskaźnik przetrwania implantów wyniósł 95,6 proc., a koron osadzonych na nich 60,9 proc. (były one wymieniane w razie potrzeby ze względów estetycznych). Zmiany w poziomie tkanki kostnej brzeżnej były akceptowalne. Średnia głębokość kieszonek dziąsłowych po badaniu sondą wynosiła 3,8 ± 2,2 milimetra (norma do 3,0). Częstotliwość występowania powikłań technicznych i biologicznych była niska, najczęściej występowało zapalenie błony śluzowej, nie odnotowano natomiast żadnego przypadku zapalenia tkanek okołowszczepowych.