Niels van Royen (Niels van Royen) z Uniwersytetu Radbod w Neugemen i jego współpracownicy przeprowadzili randomizowane badania kliniczne i odkryli, że częstość krwawienia w miejscu dostępu podczas przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej jest niższa w przypadku dostępu przez kończynę górną niż przez kończynę dolną. W badaniach TAVI XS wzięło udział 238 pacjentów (średni wiek 79,4 lat; 63 proc. — mężczyźni) z ciężkim zwężeniem aorty i brakiem przeciwwskazań, zlokalizowanych w czterech holenderskich ośrodkach klinicznych. U połowy z nich do dostępu wykorzystywano tętnicę promieniową, a jeśli zachodziła konieczność założenia elektrody do czasowej stymulacji serca – żyłę kończyny górnej, w drugiej połowie odpowiednio tętnicę i żyłę udową. Wyniki opublikowano w czasopiśmie JAMA Network Open.
Okazało się, że przy dostępie przez rękę klinicznie istotne krwawienie w miejscu dostępu rozwija się znacznie rzadziej niż przy wykorzystaniu naczyń kończyny dolnej — 4,2 w porównaniu do 13,4 procent (iloraz szans (OR) 0,28; p = 0,01) przy dostępie wtórnym i 21,0 w porównaniu do 34,5 procent (OR 0,51; p = 0,02) w sumie. Jednocześnie częściej obserwowano brak dostępu wtórnego przy użyciu ręki (odpowiednio 11,8 i 0,8 procent), a procedura zajmowała średnio więcej czasu (odpowiednio 60 i 48 minut). Autorzy wnioskują zatem, że dostęp przez górną kończynę podczas przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej może być korzystniejszy niż dostęp przez dolną kończynę, która jest trudniejsza pod względem rozwojowym.