Niels van Royen (Niels van Royen) z Uniwersytetu Radbod w Neugemen i jego współpracownicy przeprowadzili randomizowane badania kliniczne i odkryli, że częstość krwawień w miejscu dostępu podczas przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej jest mniejsza w przypadku dostępu przez kończynę górną niż przez kończynę dolną . W badaniach TAVI XS w czterech holenderskich ośrodkach klinicznych wzięło udział 238 pacjentów (średni wiek 79,4 lat; 63 procent — mężczyźni) z ciężkim zwężeniem aorty i brakiem przeciwwskazań. U połowy z nich do dostępu wykorzystywano tętnicę promieniową, a w przypadku konieczności założenia elektrody do czasowej stymulacji serca – żyłę kończyny górnej, w drugiej połowie odpowiednio tętnicę udową i żyłę udową. Wyniki opublikowano w czasopiśmie JAMA Network Open.
Okazało się, że przy dostępie przez rękę istotne klinicznie krwawienie w miejscu dostępu rozwija się istotnie rzadziej niż przy użyciu naczyń kończyn dolnych — 4,2 w porównaniu do 13,4 proc. (iloraz szans (OR) 0,28; p = 0,01) przy dostępie wtórnym i 21,0 w porównaniu do 34,5% (OR 0,51; p = 0,02) ogółem. Jednocześnie częściej obserwowano niepowodzenie dostępu wtórnego przy użyciu ręki (11,8 vs. 0,8 proc.), a zabieg trwał średnio dłużej (60 vs. 48 minut). Zatem dostęp przez kończynę górną podczas przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej może być bardziej preferowany niż przez kończynę dolną, co jest skomplikowane rozwojowo – podsumowują autorzy.