Firma farmaceutyczna Pfizer postanowiła ograniczyć prace nad rozwojem agonisty receptora peptydu glukagonopodobnego-1 o niskiej masie cząsteczkowej do doustnego podawania danuglipronu, zgodnie z komunikatem prasowym firmy. Powodem tego były poważne skutki uboczne ze strony wątroby u jednego z uczestników badań klinicznych.
Agoniści receptora peptydu glukagonopodobnego-1 (GLP-1), tacy jak semaglutyd, są wysoce skuteczni w leczeniu cukrzycy i odchudzaniu. Dostępne na rynku leki mają charakter peptydowy, dlatego są bardzo drogie w produkcji i podawane w formie zastrzyków. Firmie Novo Nordisk udało się opracować tabletkowaną postać semaglutydu, biodostępną po podaniu doustnym (lek Rybelsus), która jest dopuszczona do stosowania u dorosłych chorych na cukrzycę, ale nadal jest złożonym peptydem do produkcji. Dlatego też rozwój leków o niskiej masie cząsteczkowej do podawania doustnego jest bardzo interesujący i zajmuje się nim kilka firm farmaceutycznych.
Jednym z takich eksperymentalnych leków jest danuglipron (PF-06882961), który został opracowany przez firmę Pfizer do kontroli masy ciała. Początkowo był przeznaczony do podawania dwa razy dziennie, ale następnie został przeformułowany do podawania raz dziennie, a profil farmakokinetyczny był optymalny na początek badań fazy trzeciej. Przed przystąpieniem do prac firma przeprowadziła przegląd zebranych informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku w bazie danych obejmującej ponad 1400 uczestników wstępnych testów.
Całkowita częstość występowania zwiększonych poziomów enzymów wątrobowych była porównywalna z licencjonowanymi agonistami GLP-1. Jednak u jednego pacjenta wystąpiło bezobjawowe, znaczące uszkodzenie wątroby, potencjalnie związane z lekiem, które ustąpiło po jego odstawieniu. Po porównaniu tych danych z niedawno zaktualizowanymi wymogami organów regulacyjnych, Pfizer zdecydował się zaniechać dalszego rozwoju klinicznego cząsteczki.
To już druga porażka firmy w dziedzinie rozwoju agonistów GLP-1 o małej masie cząsteczkowej – wcześniej wstrzymano prace nad lekiem lotiglipronem, który na wczesnym etapie badań klinicznych powodował wzrost poziomu transaminaz. W tym samym czasie jej konkurent Eli Lilly doprowadził już swój lek z tej grupy, orphoglypron, przyjmowany raz dziennie, do trzeciej fazy badań – wyniki siedmiu z nich (pięciu do leczenia cukrzycy i dwóch do kontrolowania masy ciała) firma planuje opublikować do końca 2025 roku. W podobnym kierunku rozwijają się również AstraZeneca, Roche, Structure Therapeutics i Viking Therapeutics.
Wcześniej firma Novo Nordisk poinformowała o sukcesie pierwszej fazy badań leku w tabletkach amikretyny (NNC0487-0111), który działa jako agonista receptorów GLP-1 i amyliny. Zmniejszał masę ciała u pacjentów bez cukrzycy skuteczniej niż semaglutyd.