Chemicy przeprowadzili reakcję Suzuki z anilinami

Chemicy z Niemiec nauczyli się, jak wprowadzać aniliny do reakcji sprzęgania krzyżowego z kwasami borowymi. Jednocześnie aniliny zostały pośrednio przekształcone w sole diazoniowe, które zostały utleniająco przyłączone do katalizatora palladowego. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie „Angewandte Chemie International Edition”.

W klasycznej reakcji sprzęgania Suzuki kwas boronowy i halogenek arylu reagują, tworząc wiązanie węgiel-węgiel w obecności katalizatora palladowego. Zamiast halogenków arylu do tej reakcji można wprowadzić aniliny, ale w tym celu muszą one zostać najpierw przekształcone w niestabilne, a czasem wybuchowe sole diazoniowe.

Aby rozwiązać ten problem, chemicy pod kierownictwem Tobiasa Rittera z Instytutu Badań Węgla im. Maxa Plancka postanowili zastosować niedawno opracowaną metodę generowania soli diazoniowych z anilin za pomocą azotanów. Wcześniej stosowali tę metodę do otrzymywania aromatycznych pochodnych halogenowych z anilin i okazała się ona bezpieczniejsza niż klasyczne diazowanie, ponieważ sole diazoniowe nie kumulowały się w mieszaninie reakcyjnej.

Z tych samych powodów chemicy postanowili zastosować tę metodę w reakcji Suzuki z anilinami. Najpierw zmieszali kwas 4-fluoroboronowy i 4-metyloanilinę w obecności różnych katalizatorów palladowych, azotanu tert-butyloamoniowego i innych dodatków. W rezultacie okazało się, że reakcja przebiega z wydajnością 69%, jeśli jako reduktor zastosowano wodorosiarczyn sodu NaHSO₃. W swojej poprzedniej pracy naukowcy używali tiosiarczanu sodu Na₂S₂O₃, ale – jak zakładają – zbyt silnie wiąże się on z katalizatorem palladowym, przez co reakcja Suzuki praktycznie nie zachodzi w jego obecności.

Chemicy przetestowali wybrane warunki reakcji na różnych anilinach i kwasach boronowych. Okazało się, że pozwalają one na zastosowanie nie tylko anilin, ale także aminoheterocykli. Ponadto, dzięki szybkiej addycji utleniającej związków diazowych, reakcja przebiegała selektywnie nawet w obecności aromatycznych pochodnych bromu. Główną wadą tej reakcji, jak zauważyli autorzy artykułu, jest niska wydajność produktów przy użyciu kwasów boronowych z podstawnikami donorowymi w pierścieniu aromatycznym.

W ten sposób chemicy opracowali ogólną metodę syntezy pochodnych biarylowych z anilin i kwasów boronowych. Jednocześnie zastosowali bezpieczniejszą metodę azotanową do wytwarzania związków diazowych, a większość produktów uzyskano z wydajnością 40%.

Niedawno informowaliśmy o tym, jak naukowcy wykorzystali katalizator na bazie żelaza, a nie palladu, do przeprowadzenia reakcji Suzuki.

Od DrMoro

Originalus tekstas
Įvertinkite šį vertimą
Jūsų atsiliepimai bus naudojami „Google“ vertėjui tobulinti
Negalime obsługuje te formy
Saugos sumetimais nepateikeit informacije tokio tipo formaje, kai uyutikoku „Google” vertėją.
SupratauPrzejdź do oryginalnego adresu URL