Naukowcy z Uniwersytetu w Gandawie, we współpracy z holenderską firmą paleoartystów Kennis & Kennis Reconstructions, zrekonstruowali wygląd starożytnej kobiety, której szczątki znaleziono w dolinie Mozy na terenie dzisiejszej Belgii. Naukowcy zastosowali nie tylko klasyczne metody rekonstrukcji twarzy na podstawie czaszki, ale również wykorzystali dane genetyczne. W szczególności analiza DNA wykazała, że miała niebieskie oczy i nieco jaśniejszą skórę niż większość znanych zachodnioeuropejskich łowców-zbieraczy z epoki mezolitu. Informację tę opublikowano na stronie internetowej Uniwersytetu w Gandawie.
Szczątki starożytnej kobiety zostały odkryte w 1988 roku w Jaskini Margo, gdzie archeolodzy znaleźli 667 ludzkich kości, które należały do siedmiu do dziesięciu dorosłych kobiet, które żyły we wczesnym mezolicie. Naukowcy uzyskali kilka datowań radiowęglowych tych szczątków. Najwcześniejsze z nich pochodzi z około 9250–8600 r. p.n.e., a najpóźniejsze z około 8690–8230 r. p.n.e. Jedną z cech tych znalezisk jest to, że odkopane pochówki są wtórne, to znaczy ciała zmarłych pierwotnie pochowano w innym miejscu. Ponadto na niektórych kościach widoczne są ślady różnych manipulacji. Na przykład naukowcy odnotowali nacięcia na jednej z czaszek, które wskazują, że żuchwa zmarłej została oddzielona od czaszki i prawdopodobnie usunięto skórę głowy.
