Naukowcy z Uniwersytetu w Gandawie we współpracy z holenderską firmą paleoartystów Kennis & Kennis Reconstructions zrekonstruowali wygląd starożytnej kobiety, której szczątki znaleziono w dolinie rzeki Mozy na terenie współczesnej Belgii. Naukowcy nie tylko zastosowali klasyczne metody rekonstrukcji twarzy na czaszce, ale również wykorzystali dane genetyczne. W szczególności analiza DNA wykazała, że miała niebieskie oczy i nieco jaśniejszą skórę niż większość znanych zachodnioeuropejskich łowców-zbieraczy z epoki mezolitu. Zostało to podane na stronie internetowej Uniwersytetu w Gandawie.
Szczątki starożytnej kobiety zostały odkopane w 1988 roku w jaskini Margo, gdzie archeolodzy znaleźli 667 ludzkich kości należących do siedmiu do dziesięciu dorosłych kobiet, które żyły we wczesnym mezolicie. Naukowcy uzyskali kilka datowań radiowęglowych tych szczątków. Najwcześniejsze z nich pochodzi z okresu około 9250–8600 p.n.e., a najpóźniejsze z okresu około 8690–8230 p.n.e. Jedną z cech tych znalezisk jest to, że wykopane pochówki są wtórne, tzn. ciała zmarłych pierwotnie złożono do spoczynku w innym miejscu. Ponadto na niektórych kościach widoczne są ślady różnych manipulacji. Na przykład naukowcy odnotowali nacięcia na jednej z czaszek, które wskazują, że żuchwa zmarłego została oddzielona od czaszki, a prawdopodobnie usunięto skórę głowy.
