Starożytny szkielet z Belgii zebrano ze szczątków co najmniej siedmiu osób

Naukowcy badali ludzki szkielet, który odkryto w Belgii w latach 70. XX wieku podczas wykopalisk na nekropolii z kremacjami z II-III wieku naszej ery. Ustalili, że szkielet składał się z kości co najmniej siedmiu osób. Co więcej, większość kości należała do osób, które zmarły w epoce neolitu, a jedynie czaszka należała do osoby, która prawdopodobnie żyła w czasach rzymskich lub nieco wcześniej. Informujemy o tym w artykule opublikowanym w czasopiśmie Antiquity.

Na europejskich stanowiskach archeologicznych często znajdują się dowody na to, że ludzie dokonywali różnych manipulacji przy szczątkach zmarłego, a najstarsze przykłady takich działań sięgają epoki kamienia. Jeden z żywych przykładów pośmiertnej manipulacji odkryli badacze na wyspie South Uist (Hebrydy Zewnętrzne) podczas wykopalisk pod pomnikiem Clad Hallan. Pod pozostałościami domów zbudowanych prawdopodobnie w XI w. p.n.e. naukowcy wydobyli szkielety dwojga dorosłych, nastolatka w wieku 10–14 lat i żyjącego około trzech lat dziecka.

Analiza DNA i szkieletów dorosłych wykazała, że ​​składały się one z kości co najmniej sześciu osób. W przypadku szkieletu męskiego naukowcy uzyskali datowanie na lata 1440–1260 p.n.e., a w przypadku szkieletu kobiecego na 1300–1130 p.n.e., czyli najwyraźniej kości należały do ​​osób, które zmarły przed budową mieszkań. Ponadto badacze ustalili, że początkowo zwłoki poddano mumifikacji na torfowisku. Następnie ktoś wyciągnął mumie na powierzchnię, gdzie z biegiem czasu tkanki miękkie oderwały się i ostatecznie złożone szkielety zostały zakopane.

Barbara Veselka z Wolnego Uniwersytetu w Brukseli wraz z kolegami z Belgii, Niemiec, Hiszpanii, Włoch, Holandii, USA i Francji opowiedziała o niezwykłym pochówku odkopanym w Belgii. W latach 70. XX wieku archeolodzy badali nekropolię Pommerol, na której odnaleźli 76 kremacji datowanych na II-III wiek naszej ery. Na ich tle wyróżniał się jedyny pochówek, w którym badacze odnaleźli kompletny szkielet, ułożony w pozycji skulonej na boku, co było nietypowe jak na tamte czasy. Jednak jeden artefakt z tego grobu wskazywał, że prawdopodobnie ten pochówek również należy do okresu rzymskiego.

Антропологическое исследование этих останков показало, что в действительности скелет собран из костей, которые принадлежали по меньшей мере семи различным людям. Поэтому ученые отобрали образцы из разных костей и отправили их на анализы. Радиоуглеродный анализ 11 костей показал, что все они принадлежали людям, которые жили в позднем неолите. Но при этом не все полученные датировки перекрывались между собой. Кроме того, ученые не сумели этим методом определить возраст черепа из-за плохой сохранности коллагена.

Генетический анализ подтвердил наблюдения антропологов. Кости посткраниального скелета принадлежали нескольким людям, относившимся, по-видимому, к популяции европейских земледельцев эпохи неолита, которые получили большую примесь со стороны охотников-собирателей. При этом анализ ДНК показал, что череп принадлежал человеку, который заметно отличался своим происхождением от этих людей, поскольку в его геноме присутствовала примесь, связанная со степными скотоводами, которая распространилась по Центральной и Западной Европе начиная с середины III тысячелетия до нашей эры.

Затем ученые обратились к анализу общих по происхождению блоков сцепления в геноме человека, которому принадлежал череп. С помощью программы ancIBD исследователи выяснили, что в базе данных есть геномы двух детей (брата и сестры), которых во II–III веках нашей эры похоронили примерно в 150 километрах от памятника Поммерёл, и они находятся в дальнем родстве с этим человеком. Благодаря этому исследователи сумели примерно рассчитать возраст черепа. По их оценкам, человек жил максимум 2500 лет назад, хотя, вполне вероятно, что он жил примерно в одно время с детьми.

Существует несколько вариантов того, как образовался этот скелет. Возможно, основную часть скелета собрали из останков еще в эпоху неолита, после чего люди вновь наткнулись на это захоронение в римское время, когда здесь устроили некрополь с кремациями. После этого они решили дополнить неполный скелет черепом, который принадлежал индивиду, жившему в ту же эпоху, что и они. Другой вариант, что весь скелет собрали из разрозненных останков уже в римское время, хотя ученые склоняются в пользу первого сценария.

Этим летом мы рассказывали о другом необычном захоронении. В некрополе Чобурак-I, раскопанном на Алтае, исследователи обнаружили останки древнего кочевника, которого похоронили с бараньим черепом вместо головы. Подробнее о нем читайте в нашем блоге «Внезапная голова».

От DrMoro