Wraz z wiekiem zwiększa się przesunięcie środka ciężkości ciała, przez co u osób starszych znacznie skraca się czas utrzymywania równowagi na jednej nodze. Warto zauważyć, że jednocześnie wiek nie wpływał w żaden sposób na parametry chodu. Badanie opublikowano w czasopiśmie PLoS One.
Charakterystyczną cechą starzenia się jest stopniowy spadek aktywności fizycznej. U osób starszych obserwuje się stopniową degenerację mięśni szkieletowych, co prowadzi do stopniowej utraty masy i siły mięśniowej. Może to prowadzić do niepełnosprawności i wielu patologii. Odpowiednia siła mięśni, wydajny chód i dobra równowaga to kluczowe czynniki niezależności i dobrego samopoczucia, dlatego badanie wpływu starzenia się na te parametry może pomóc w ich zachowaniu.
Jednocześnie niewiele wiadomo o tym, jak dokładnie i w jakim okresie zanika funkcja tych parametrów. Pomimo wcześniejszych badań, w których badano czynniki wieku wpływające na wskaźniki chodu, równowagi i siły, opierały się one na ograniczonych danych i charakteryzowały się niedociągnięciami metodologicznymi.
Grupa badawcza kierowana przez Kentona Kaufmana z Mayo Clinic przeprowadziła przekrojowe badanie wpływu starzenia się na chód, równowagę i siłę u zdrowych, niezależnych dorosłych. Naukowcy porównali także tempo związanego z wiekiem spadku tych parametrów.
Łącznie do badania przystąpiło 20 osób do 65. roku życia i 20 osób powyżej 65. roku życia (w każdej grupie po 10 mężczyzn i 10 kobiet). Zmierzyli siłę izometryczną kończyn górnych i dolnych, równowagę statyczną (stanie na dwóch nogach z otwartymi i zamkniętymi oczami, stanie na nodze dominującej i niedominującej z otwartymi oczami) oraz charakterystykę chodu za pomocą systemu przechwytywania ruchu.
W trakcie analizy naukowcy wykazali istotny związek pomiędzy wskaźnikami siły, wiekiem i płcią (p < 0,001 dla dłoni, p = 0,005 dla nóg). Izometryczna siła ramion zmniejszała się o 3,7 procent na dekadę u obu płci, a siła nóg zmniejszała się o 1,4 procent na dekadę. Ponadto analiza wskaźników równowagi wykazała, że u osób starszych występuje większy ruch podczas stania na obu nogach z otwartymi i zamkniętymi oczami w porównaniu z osobami młodszymi. Chociaż analiza pierwotna wykazała, że utrzymywania równowagi na jednej nodze nie można uznać za wiarygodny predyktor starzenia się, analiza odchylenia standardowego wykazała największą zmianę w ciągu dekady czasu utrzymywania równowagi na jednej nodze, a następnie wielkości przemieszczenia środka grawitacji podczas chodzenia w pozycji wyprostowanej. Warto zauważyć, że żaden z parametrów chodu nie był powiązany z wiekiem. Według autorów pracy wyniki badania wskazują na znaczenie pomiaru równowagi w monitorowaniu osób starszych, niezależnie od płci. Dochodzą także do wniosku, że czas, przez jaki dana osoba może utrzymać równowagę na jednej nodze, można uznać za wiarygodny wskaźnik starzenia się. Wcześniej informowaliśmy, że spacer pana Tibaga ze skeczu Monty Pythona „Ministerstwo głupich spacerów” okazał się 2,5 razy bardziej energochłonny niż spacer zwykłego człowieka.