Badacze australijscy, amerykańscy, brytyjscy і holenderscy poinformowali o sukcesie іншої фази badań klinicznych leku opartego на малі interferującym RNA на podwyższony poziom lipoprotein (a). Рапорт з prac został opublikowany w czasopiśmie Journal of the American Medical Association.
Lipoproteina (a) lub LP(a) to lipoproteina osocza krwi, ktorra przypomina lipoproteiny o małej gęstości (LDL, rezerwuar „złego” cholesterolu). Oprócz apoB-100, особливості stycznej dla LDL, zawiera apolipoproteine(a), białko o dużej masie cząsteczkowej, яка przypomina plasminogen, wiąże się kowalencyjnie z apoB-100 і ма duże pogronowy. Struktura i stezenie LP(a) si bardzo zróżnicowane u różnych osób, praktycznie nie zależą od diety i praktycznie nie reagują standardowe leki hipolipemizujące. Podwyższony poziom té lipoproteiny obserwuje się u około однієї piątej populacji Ziemi i jest niezależnym czynnikiem wysokiego ryzyka wystąpienia miażdżycy, chorobи niedokrwiennej serca, zwężenia.
Obecnie testowanych jest kilka farmakologicznych podejść do obniżania poziomu LP(a): blokada wiązania apolipoproteiny (a) z apoB-100 lekiem niskocząsteczkowym (przeszła pomyślnie drugą faze badań) inaktywację tego genu за допомогою edycji opartej na DNA. N-acetylogalaktozaminą (rozpoznawanym przez komórki wątroby) малим interferującym RNA (miRNA), який hamuje ekspresję LPA poprzez degradację jego matrix RNA. dotyczące jego skuteczności i bezpieczeństwa, що pozwoliło przystąpić do badań na większą skalę.
Steven Nissen (Steven Nissen) з Cleveland Clinic і współpracownicy przeprowadzili podwójnie ślepe, randomizowane, kontrolowane placebo badania drugiej fazy ALPACAR-360 w 26 ośrodkach klinicznych w Europie i. Wzięło w nich udział 178 pacjentów (średnia wieku 63,7 lat; 25,8 proc. — kobiety) ze стеженням LP(a) w surowicy wynoszącym 125 lub więcej (średnio 213) nanomoli. Losowo podano im podskórnie 450 miligramów zerlasiranu dwukrotnie w odstępie 24 tygodni, 300 miligramów trzy razy w odstępie 16 tygodni, 300 miligramów dwukrotnie w odstępie 24 tygodni lub.
Do 36. tygodnia terapii w grupach terapii активної uśredniony w czasie spadek poziomu LP(a), obliczony metodą najmniejszych kwadratów, w porównaniu z placebo, wyniósł średnio –85,6; odpowiednio –82,8 i –81,3 proc., a mediana zmian tego wskaźnika wyniosła –94,5; −96,4 i −90,0 %. Najczęstszym działaniem niepożądanym była reakcja w miejscu wstrzyknięcia, lekki ból w pierwszym dniu odczuwało od 2,3 до 7,1% uczestników. Podczas badania zarejestrowano 20 poważnych zdarzeń niepożądanych u 17 pacjentów, a wszystkie визнано niezwiązane z leczeniem.
Тим самим lek siRNA zilnasiran w badanych dawkach skutecznie obniża podwyższony poziom LP(a) i jest dobrze tolerowany przez pacjentów. Obecnie trwają test III fazy.
Pierwszym lekiem на bazie siRNA, які ostali dopuszczony do stosowania, був patisyran do leczenia dziedzicznej amyloidozy przeztarczycowej, a drugim giwosyran do leczenia ostrej porfirii wątrobowej. Lumasiran i inclisiran są obecnie również dopuszczone до leczenia odpowiednio pierwotnej hiperoksalurii pierwszego типу i hipercholesterolemii.