Analiza danych z British Biobank wykazała, że czas spędzony w pozycji stojącej nie wiąże się z ryzykiem rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, ale wiąże się z wyższym ryzykiem ortostatycznych (powstających w wyniku działania grawitacji) zaburzeń krążenia. Jednocześnie, jak donosi International Journal of Epidemiology, ponad dziesięć godzin w pozycji siedzącej wiąże się zarówno z wyższym ryzykiem ortostatycznych zaburzeń krążenia, jak i większym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych.
Stanie lub siedzenie przez długi czas charakteryzuje się nieruchomym zachowaniem z niskim wydatkiem energii w porównaniu do chodzenia. Obie te pozycje przyciągnęły uwagę lekarzy i naukowców jako potencjalne czynniki ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych i przedwczesnej śmierci. Tak więc badania interwencyjne i przekrojowe wykazały, że zmniejszenie siedzącego trybu życia przy jednoczesnym zwiększeniu czasu stania może poprawić wydajność układu sercowo-naczyniowego. Jednak nie ma wystarczającej liczby badań, w których badano wpływ określonego czasu spędzonego w jednej lub drugiej pozycji na zdrowie serca i naczyń krwionośnych.
Grupa badaczy pod przewodnictwem Matthew Ahmadiego z Uniwersytetu w Sydney przeanalizowała dane z British Biobank, aby zbadać domniemany związek między siedzącym trybem życia i jego składnikami (siedzeniem i staniem) a poważnymi chorobami układu sercowo-naczyniowego (choroba niedokrwienna serca, udar i niewydolność serca) oraz chorobami ortostatycznymi układu krążenia - niedociśnieniem ortostatycznym, żylakami, przewlekłą niewydolnością żylną i owrzodzeniami troficznymi.
Naukowcy wykorzystali dane z akcelerometru od 83 013 dorosłych (średni wiek - 61,3), aby oszacować dzienny czas spędzony na siedzeniu i staniu. Średni czas spędzony w pozycji stojącej wynosił 2,1 godziny dziennie, a w pozycji siedzącej - 10,7 godziny dziennie. Jednocześnie uczestnicy spędzali średnio 71,3 minuty dziennie na chodzeniu lub bieganiu.
Przebywanie w pozycji stojącej przez mniej niż 12 godzin dziennie skutkowało całkowitym ryzykiem wystąpienia zaburzeń ortostatycznych wynoszącym 2,49 procent, a ponad 14 godzin — 5,22 procent. Jednocześnie, gdy czas spędzony w pozycji stojącej przekraczał 12 godzin dziennie, względne ryzyko zaburzeń krążenia ortostatycznego wzrastało średnio o 0,22 na godzinę. Jednocześnie naukowcy nie znaleźli wiarygodnego związku między czasem stania a ryzykiem poważnych chorób sercowo-naczyniowych.
Każdy dodatkowy czas siedzenia powyżej 10 godzin dziennie wiązał się ze wzrostem względnego ryzyka wystąpienia zaburzeń ortostatycznych o 0,26. Ponadto każdy dodatkowy czas siedzenia zwiększał względne ryzyko wystąpienia poważnych chorób sercowo-naczyniowych o 0,15.
Naukowcy doszli do wniosku, że zastąpienie pozycji siedzącej pozycją stojącą w ramach bezruchu nie może być uznane za bezpieczniejsze podejście do profilaktyki chorób układu sercowo-naczyniowego, w szczególności ortostatycznych zaburzeń krążenia.
Wcześniej wspominaliśmy o tym, że za pomocą ruchów kolan można złagodzić objawy zawrotów głowy po wstaniu.
