Randomizowane badanie kliniczne przeprowadzone przez naukowców z Danii, Kanady i Norwegii wykazało, że semaglutyd znacząco zmniejsza zespół bólowy u pacjentów z otyłością i chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Jak podaje The New England Journal of Medicine, intensywność bólu zmniejszyła się średnio półtora raza.
Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego powoduje przewlekły ból, ograniczenie ruchomości, niepełnosprawność i pogorszenie jakości życia. Otyłość jest uważana za główny czynnik ryzyka rozwoju i postępu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego ze względu na zwiększone obciążenie mechaniczne stawów, zaburzenia metaboliczne i stan zapalny wywołany otyłością. Jednocześnie utrata masy ciała łagodzi objawy choroby zwyrodnieniowej stawów.
W badaniu prowadzonym pod kierownictwem Henninga Bliddala (Henning Bliddal) z Uniwersytetu Kopenhaskiego zespół lekarzy testował w ramach randomizowanego badania klinicznego, w jaki sposób agonista receptora peptydu glukagonopodobnego-1, semaglutyd, podawany co tydzień podskórnie w dawce 2,4 miligrama, łagodzi objawy choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego u pacjentów otyłych. Semaglutyd i placebo stosowano jako uzupełnienie zmian stylu życia w celu zmniejszenia masy ciała i bólu związanego z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
W badaniu wzięło udział łącznie 407 osób: 271 w grupie semaglutydu i 136 w grupie placebo. Na etapie początkowym średnia masa ciała wynosiła 108,6 kg, wskaźnik masy ciała BMI wynosił 40,3, a wskaźnik bólu w skali WOMAC, oceniającej stopień zaawansowania choroby zwyrodnieniowej stawów (im wyższy wynik, tym gorszy stan funkcjonalny stawu kolanowego), wynosił 70,9.
Po 68 tygodniach średnia utrata masy ciała w porównaniu do wartości początkowej wyniosła 13,7 procent w grupie semaglutydu i 3,2 procent w grupie placebo (p < 0,001). Większy odsetek uczestników w grupie semaglutydu wykazał utratę masy ciała wynoszącą co najmniej 15 procent (47,8 procent w porównaniu z 2,5 procent) i co najmniej 20 procent (23,3 procent w porównaniu z 0 procent) niż w grupie placebo. Średni spadek wyniku w skali WOMAC od wartości początkowej w 68. tygodniu wyniósł 41,7 punktów w grupie semaglutydu i 27,5 punktów w grupie placebo (p < 0,001). U większego odsetka uczestników w grupie przyjmującej semaglutyd zaobserwowano także zmniejszenie wyników w skali bólu WOMAC o co najmniej 30% i co najmniej 50%. Badanie z randomizacją potwierdza wykonalność stosowania semaglutydu podawanego podskórnie raz w tygodniu w celu utraty wagi i łagodzenia bólu u pacjentów z otyłością i chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych. Wyniki te mogą okazać się przydatne przy podejmowaniu decyzji o sposobie leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego związanej z otyłością. Wcześniej wspomnieliśmy, że postęp choroby zwyrodnieniowej stawów można spowolnić za pomocą leków przeciwdrgawkowych.