Nowe badanie opublikowane w czasopiśmie Cell rzuca światło na mechanizmy nerwowe związane ze snem REM i ich związek z chorobami takimi jak choroba Parkinsona.
Indukcja fazy snu REM, zwanej także snem REM lub snem REM, nie została dobrze zbadana. Zaburzenia snu REM, w którym widzimy sny, poprzedzają różne choroby. W szczególności zaburzenie zachowania podczas snu REM, w którym pacjenci fizycznie odtwarzają sny, poruszając się i wokalizując podczas snu REM, zostało zaobserwowane jako wczesny objaw chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Parkinsona.
Przyczyna tych odmów nie była znana. W swojej pracy naukowcy zidentyfikowali dwa typy neuronów w pniu mózgu (most i rdzeń przedłużony), które powodują sen REM. Neurony te tworzą obwody łączące się z obszarami mózgu kontrolującymi aktywację kory mózgowej, szybkie ruchy gałek ocznych i utratę napięcia mięśniowego, a wszystko to jest charakterystyczne dla snu REM.
Sztuczna aktywacja tego obwodu powoduje sen REM nawet u przytomnych myszy, zarówno w fazie jasnej, jak i ciemnej. Co więcej, hamowanie tych komórek indukujących sen REM u myszy doprowadziło do zaburzeń podobnych do tych obserwowanych u pacjentów z chorobą Parkinsona: ruchów ciała podczas snu REM i znacznego skrócenia snu REM.
U pacjentów z chorobą Parkinsona i zaburzeniami zachowania podczas snu REM w pniu mózgu znajdowało się mniej komórek indukujących sen REM, co pozwala zidentyfikować przyczynę tego zaburzenia. Oczekuje się, że wyniki te pogłębią naszą wiedzę na temat mechanizmów i znaczenia snu REM oraz pomogą w opracowaniu nowych metod zapobiegania i leczenia zaburzeń snu i chorób z nimi związanych.