Nowe badanie opublikowane w czasopiśmie Cell rzuca światło na mechanizmy neuronalne związane ze snem REM i ich związek z chorobami takimi jak choroba Parkinsona.
Indukcja fazy snu REM, zwanej również snem REM lub snem REM, nie została dobrze zbadana. Nieprawidłowości snu REM, w którym pojawiają się sny, poprzedzają rozwój różnych chorób. W szczególności zaburzenia zachowania w fazie REM, w których pacjenci fizycznie odgrywają sny, poruszając się i wydając dźwięki podczas snu REM, zostały odnotowane jako wczesny objaw chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Parkinsona.
Przyczyna tych odrzuceń była nieznana. W tym badaniu naukowcy zidentyfikowali dwa rodzaje neuronów w pniu mózgu (moście i rdzeniu przedłużonym), które odpowiadają za fazę REM. Neurony te tworzą obwody łączące się z obszarami mózgu kontrolującymi aktywację kory mózgowej, szybkie ruchy gałek ocznych i utratę napięcia mięśniowego, które są charakterystyczne dla fazy REM.
Sztuczna aktywacja tego obwodu powoduje sen REM nawet u czuwających myszy, zarówno w fazie jasnej, jak i ciemnej. Co więcej, zahamowanie tych komórek indukujących sen REM u myszy prowadziło do zaburzeń podobnych do tych obserwowanych u pacjentów z chorobą Parkinsona: ruchów ciała podczas snu REM i znacznego skrócenia snu REM.
U pacjentów z chorobą Parkinsona i zaburzeniami zachowania podczas snu REM stwierdzono mniejszą liczbę komórek indukujących sen REM w pniu mózgu, co pozwala na zidentyfikowanie przyczyny tego zaburzenia. Oczekuje się, że wyniki te pogłębią naszą wiedzę na temat mechanizmów i znaczenia snu REM oraz pomogą w opracowaniu nowych metod zapobiegania i leczenia zaburzeń snu i chorób współistniejących.
