Badanie kohortowe przeprowadzone przez duńskich naukowców wykazało, że pacjenci ze zwiększonym ryzykiem genetycznym rozwoju zapalenia gruczołów potowych mają predyspozycje genetyczne do choroby wieńcowej i cukrzycy. Jak donosi JAMA Dermatology, związek ten może być pośredniczony przez ekspresję 58 białek osocza zaangażowanych w stan zapalny i metabolizm.
Zapalenie gruczołów potowych (hidradenitis) to ropne zapalenie gruczołów potowych apokrynowych, które z reguły rozwija się w pachach i pachwinach. Wczesne badania wykazały, że pacjenci z zapaleniem gruczołów potowych mają zwiększone ryzyko rozwoju chorób współistniejących – cukrzycy i chorób układu krążenia.
Sugerowano, że ryzyko to może wynikać z powszechnych czynników ryzyka, takich jak palenie tytoniu, otyłość i zespół metaboliczny. Ponadto u pacjentów z zapaleniem gruczołów potowych występuje zwiększone obciążenie ogólnoustrojowe w postaci podwyższonego stężenia białka C-reaktywnego i cytokin prozapalnych we krwi, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych.
Aby poszerzyć wiedzę na temat związku między zapaleniem gruczołów potowych, chorobami układu krążenia i metabolicznymi, grupa naukowców pod kierownictwem Valdemara Wendelboe Nielsena ze szpitala Bispebjerg zbadała korelację genetyczną zapalenia gruczołów potowych z chorobą niedokrwienną serca i cukrzycą, korzystając z danych dotyczących indywidualnych genotypów z British Biobank.
Kohorta obejmowała 391 481 osób pochodzenia europejskiego (średni wiek - 58 lat). Ocena ryzyka poligenicznego wykazała istotną dodatnią korelację między wariantami genetycznymi związanymi z rozwojem zapalenia gruczołów potowych a wariantami genetycznymi związanymi z rozwojem choroby wieńcowej (p = 5,59 × 10-5), cukrzycy (p = 4,19 × 10-6), a także z poziomem trójglicerydów w osoczu krwi (p = 1,81 × 10-4) i białka C-reaktywnego w osoczu krwi (p = 1,49 × 10-4). Jednocześnie predyspozycja genetyczna do zapalenia gruczołów potowych była ujemnie skorelowana z wariantami genetycznymi poziomów lipoprotein o wysokiej gęstości w osoczu krwi (p = 2,78 × 10-4).
Ponadto naukowcy obliczyli, że osoby z niskim genetycznym ryzykiem rozwoju zapalenia gruczołów potowych mają również niższe ryzyko rozwoju choroby wieńcowej i cukrzycy. Korekta diagnozy przed i po włączeniu do badania nie wpłynęła znacząco na zaobserwowane wzorce.
Następnie zespół naukowców zbadał zmiany w ekspresji 2911 białek osocza krwi. Okazało się, że ekspresja 58 białek osocza krwi istotnie zależała od wariantów genetycznych genów związanych z rozwojem zapalenia gruczołów potowych. Zasadniczo białka te uczestniczyły w szlakach zapalnych i metabolicznych.
Zdaniem naukowców, wyniki te uściślają wiedzę na temat genetycznego związku zapalenia gruczołów potowych z zaburzeniami metabolicznymi. Dalsze badania powinny być ukierunkowane na określenie specyficznych szlaków patogenetycznych, których modyfikacja pośredniczy w tym powiązaniu.
Wcześniej wspomnieliśmy, że u dzieci chorych na cukrzycę typu 1 ryzyko posiadania ojca chorującego na cukrzycę jest prawie dwukrotnie większe niż ryzyko posiadania matki chorującej na cukrzycę.
