Amerykańscy i australijscy naukowcy przeprowadzili randomizowane badania kliniczne i odkryli, że oksybutyrat sodu skutecznie zmniejsza objawy dysfonii spastycznej u pacjentów, którzy odczuwają ulgę po wypiciu alkoholu. Raport opublikowano w Annals of Neurology.
Dystonia spastyczna (dystonia krtaniowa, dystonia krtaniowa) jest idiopatyczną chorobą neurologiczną, która objawia się mimowolnymi skurczami mięśni krtani, zwykle podczas mówienia. Z tego powodu głos staje się napięty, przerywany, chrypliwy lub piskliwy, co może prowadzić do zaburzeń komunikacji i socjalizacji, a także problemów psychologicznych o różnym stopniu nasilenia. Choroba rozwija się zwykle w wieku 30–50 lat i jest nieco częstsza u kobiet niż u mężczyzn. W leczeniu stosuje się wstrzyknięcie toksyny botulinowej do dolnego zwieracza przełyku lub chirurgiczne selektywne przecięcie nerwu krtaniowego, ale nie pomagają one każdemu i często mają skutki uboczne. Jednocześnie niektórzy pacjenci zgłaszają, że skurcze stają się znacznie mniejsze po przyjęciu niewielkich ilości alkoholu.
Oksybutyrat sodu jest solą kwasu gamma-oksybutyrowego (GHB), który jest przenikającym do mózgu biochemicznym prekursorem mediatora hamującego kwasu gamma-aminobutyrowego (GABA). Ma działanie uspokajające i rozluźniające mięśnie, niektóre efekty małych dawek są podobne do zatrucia alkoholowego. Lek jest stosowany w różnych krajach w różnych wskazaniach i w różnych dawkach: doustnie w stosunkowo małych dawkach w przypadku katalepsji i narkolepsji, a także w zespole odstawienia alkoholu; dożylnie w dużych dawkach - w znieczuleniu krótkotrwałym lub indukcyjnym.
Kristina Simonyan (Kristina Simonyan) z Harvard Medical School i współpracownicy przeprowadzili podwójnie ślepe, randomizowane, kontrolowane placebo badania krzyżowe fazy IIb. Wzięło w nich udział 106 pacjentów (w tym 74 kobiety) z dystonią krtaniową. Średni wiek wynosił 58,6 lat, średni czas trwania choroby 16 lat. 92 uczestników wcześniej otrzymywało zastrzyki z toksyny botulinowej, 23 otrzymywało terapię farmakologiczną (ale nie w trakcie testów).
Wszyscy pacjenci zostali wcześniej poddani standaryzowanemu testowi z etanolem w dawce 0,8 grama 40-stopniowej wódki na obliczony litr całkowitej zawartości wody w organizmie. Efekt oceniano na podstawie liczby przerw w mowie charakterystycznych dla choroby w każdym zdaniu, właściwości głosu, świszczącego oddechu i drżenia 15–120 minut po podaniu. Zmniejszenie objawów zaobserwowano u 50 uczestników. Następnie pacjentom przydzielono losowo doustnie pojedynczą dawkę 1,5 grama oksybutyratu sodu lub placebo, a następnego dnia odwrotnie, a objawy rejestrowano po 40 minutach. Zmiany od wartości wyjściowych oszacowano przy użyciu liniowego modelu efektów mieszanych opartego na ograniczonym maksymalnym prawdopodobieństwie.
Okazało się, że przyjmowanie oksybutyratu sodu powodowało istotną redukcję objawów (średnio o 40,81 proc.; p = 0,008) u uczestników z pozytywną reakcją na alkohol, w przypadku braku reakcji na ten test efekt był nieistotny (p = 0,42). Efekt leku stopniowo zanikał w ciągu 300 minut bez efektów odbicia. Funkcje poznawcze, tendencje samobójcze i podstawowe wskaźniki aktywności życiowej nie uległy żadnej zmianie; głównymi działaniami niepożądanymi były łagodne zawroty głowy, nudności i senność.
Tak więc oksybutyrat sodu może powodować klinicznie istotną poprawę u subpopulacji pacjentów z dystonią spastyczną reagującą na alkohol i służy jako pierwszy patofizjologicznie istotny doustny lek do jej leczenia. Autorzy pracy prowadzą obecnie trzecią fazę testów.
Wcześniej amerykańscy naukowcy wyhodowali model strun głosowych z indukowanych pluripotentnych ludzkich komórek macierzystych, które były zdolne do wytwarzania dźwięków, a nawet reagowania na dym tytoniowy.