William Long (William Long) i jego współpracownicy ze Specialized Surgical Hospital w Nowym Jorku (HSS) przeanalizowali 40-letnie wyniki całkowitej wymiany stawu kolanowego u pacjentów w wieku 33 lat i doszli do wniosku, że potrzeba powtórnej operacji w ciągu życia jest mało prawdopodobna. W latach 1977–1992 u 81 pacjentów w wieku 33–55 lat zainstalowano 107 protez kolanowych Insall-Burstein I lub Insall-Burstein II (poprzedników współczesnych modeli). Wyniki przedstawiono na dorocznym spotkaniu American Academy of Orthopedic Surgeons AAOS 2025 i opisano w komunikacie prasowym HSS.
70 procent uczestników nie doświadczyło potrzeby rewizji chirurgicznej stawu protetycznego w późniejszym życiu. Prawdopodobieństwo zgonu okazało się 3–4 razy wyższe niż konieczność powtórnej operacji. Ponadto po interwencji aktywność fizyczna pacjentów znacznie wzrosła: średnio od 1,5 do 2,7 punktów w skali TAS. Long zauważył, że większość przyczyn rewizji chirurgicznej ujawnionych w pracy jest wyeliminowana we współczesnych modelach protez, dzięki czemu jeśli są używane nawet w młodym wieku, najprawdopodobniej wystarczą na całe życie.