Kiedy wyłączono prąd, zauważyłem jeden, powszechny problem wielu osób — niską wytrzymałość . Zauważyłem to, wchodząc po schodach na wyższe piętra, razem z innymi ludźmi. Większość ludzi „omdlewa” mniej więcej na ósmym piętrze, pojawia się zadyszka, a mięśnie przestają się poruszać bez odpoczynku. Główną przyczyną tego problemu jest tendencja do siedzącego trybu życia . Gdziekolwiek spojrzysz, wszędzie widzisz specjalistów IT, blogerów i innych ludzi prowadzących siedzący tryb życia. Najbardziej zaawansowani przedstawiciele tej grupy wierzą, że mogą temu zaradzić chodząc na siłownię, jednakże siłownia zwiększa wytrzymałość tylko w niewielkim stopniu. Ale to właśnie ćwiczenia aerobowe je zwiększają – na przykład bieganie, pływanie, tenis, jazda na łyżwach itp. Generalnie rzecz biorąc, wszystkie ćwiczenia fizyczne, które nie wymagają od organizmu dużych nakładów. To właśnie ten rodzaj aktywności fizycznej przedłuża życie, a nie je skraca. I w tym poście wyjaśnię dlaczego.
Trzeba zacząć od tego, że każdy zdrowy organ, w którym nie zachodzi aktywna przemiana materii, ulega zanikowi. Przykłady: kaczki, którym podaje się testosteron w zastrzykach, mają problem ze zmniejszeniem jąder (jest to poważny problem przy długotrwałym stosowaniu sterydów), osoby przyjmujące tyroksynę mają małą tarczycę. Natomiast u osób, które nie obciążają swoich mięśni, występuje zanik tych ostatnich. Zanik nie zawsze należy rozumieć jako zmniejszenie objętości. Zdarza się, że objętość nie ulega zmianie, ale część tkanki zostaje zastąpiona kolagenem lub tłuszczem. W tym przypadku tkanki użyteczne zostają zastąpione tkankami włóknistymi (przeczytaj mój wpis o TGF-b).
Dzieje się to na skutek apoptozy (śmierci) komórek, a apoptoza ta zachodzi pod wpływem mitochondriów . Ten ostatni jest czymś w rodzaju mikroreaktorów atomowych wewnątrz naszych komórek, z tą różnicą, że zamiast energii rozpadu jądra atomu, energia powstaje w wyniku utleniania różnych substancji. Myślę, że każdy słyszał o utlenianiu glukozy (glikolizie), a może i ktoś słyszał o b-oksydacji kwasów tłuszczowych. Ogólnie rzecz biorąc, glukoza i lipidy dostarczają naszemu organizmowi energii za pośrednictwem mitochondriów, ale w przypadku białek wszystko jest bardziej skomplikowane. Im większe obciążenie mięśni, tym bardziej organizm próbuje wytworzyć te mini-reaktory w miocytach (komórkach mięśniowych).
Тут можно привести аналогию — представьте село которое нужно подключить к электричеству. Нужны электростанции, но так как одно село не требует много электричества то достаточно обойтись одной электростанцией. Но вот если в это село начнут приезжать люди и давать нагрузку на электросеть, то село станет городом и электростанций нужно будет больше. Так и тут, пока клетки мышц не встречают сопротивление среды в виде физ нагрузок, они даже не думают создавать больше “электростанций”-митохондрий. Процесс создание новых митохондрий называется митогенез. Зачастую это полезный процесс. И по этой же аналогии, если нагрузка падает, то нет смысла содержать лишние электростанции. Наши мышечные клетки это прекрасно понимают, и как только чуют что энергии в избытке и не нужно ее тратить на сокращение мышц, дают сигнал к разрушению митохондрий, а с разрушением митохондрий может погибнуть и сама клетка (в некоторых ситуациях), ее логика тут простая — “я больше не нужна”. Вот и выходит так что мышцы уменьшаются, а избыток энергии складируется в виде липидов, в депо под названием адипоциты (жировая ткань).
И все бы ничего.. Но когда такой человек внезапно начинает испытывать нагрузки начинаются проблемы, — митохондрий в мышцах мало, они перегружены чтобы “запитать” сокращающиеся мышцы, а энергия “законсервирована” в депо в виде жира и не является быстро доступной. Чтоб получить энергию с жира надо время, гормон роста, кортизол, тестостерон и бог знает что еще (Поэтому сложно худеть) Также, в этой ситуации напрягаются легкие, чтоб получить больше кислорода, что в свою очередь нужен для окисление глюкозы и липидов, из крови, в клетках мышц. В общем, для того чтоб было много митохондрий в мышцах первое что нужно — нагружать мышцы каждый день. Например я каждый день отжимаюсь от пола и приседаю, также иногда выхожу на турник. Ключевое тут делать что-то из этого почти каждый день! Не обязательно делать много повторений, тут главное делать.
Второй важный момент, — гены отвечающие за митохондрии и за выработку энергии у всех разные, кому-то повезло c ними, а кому-то нет, но вывозить подъем по лестнице нужно в наше время Поэтому нужно пить разные добавки. Есть люди которые живут в энергодефиците из-за полиморфизмов в разных ферментах, из-за дефицита гормона роста и т.д. Вот основные добавки для таких людей: креатин, д-рибоза, NMN, коэнзим-q10. Таким людям можно физ нагрузки только с этими добавками! Применяя эти две рекомендации вы сможете быстро восстановить свою выносливость, конечно, если при этом не имеете других проблем со своим здоровьем. Например, нет смысла ждать выносливости в состоянии гипотиреоза, лечим его потом переходим к этим рекомендациям.
