Hyon Choi z Harvard Medical School wraz ze współpracownikami z Kanady i USA przeprowadził emulację badań randomizowanych i doszedł do wniosku, że leki przeciwcukrzycowe z grupy inhibitorów SGLT1 (gliflozyna) lepiej niż agoniści GLP-1 i inhibitory DPP-4 (gliptyny) zapobiegają tworzeniu się kamieni nerkowych u pacjentów z wcześniejszą kamicą nerkową, w tym z towarzyszącą dną moczanową. Analiza objęła 20 146 pacjentów z cukrzycą typu 2 i kamicą nerkową z towarzyszącą dną moczanową lub bez, pochodzących z kanadyjskich baz danych populacyjnych z okresu od stycznia 2014 r. do czerwca 2022 r. Naukowcy byli zainteresowani częstością nawrotów kamicy nerkowej u osób przyjmujących wymienione leki. Wyniki opublikowano w czasopiśmie BMJ.
Stwierdzono, że częstość występowania klinicznie zarejestrowanych przypadków nawrotowej kamicy nerkowej podczas stosowania gliflozyny wynosiła 105,3 na 1000 pacjento-lat, podczas gdy w przypadku stosowania agonistów GLP-1 — 156,4 na 1000 pacjento-lat; skorygowany współczynnik zapadalności (IRR) 0,67 (95% przedział ufności 0,57–0,79). W przypadku stosowania gliptyn jako alternatywnych leków porównawczych, gliflozyny również wykazały przewagę: IRR 0,73 (95% przedział ufności 0,68–0,78). Podobne wskaźniki obserwowano w przypadku współistniejącej dny moczanowej, natomiast stosowanie gliflozyny wiązało się z mniejszą częstością zaostrzeń tej choroby w porównaniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. Stosowanie leków z tej grupy korelowało pozytywnie z częstością występowania infekcji narządów płciowych, ale nie z częstością występowania choroby zwyrodnieniowej stawów i zapalenia wyrostka robaczkowego.