Badanie kohortowe przeprowadzone przez izraelskich naukowców wykazało, że u nastolatków leczonych agonistami receptora peptydu glukagonopodobnego-1 (GLP-1) ryzyko wystąpienia myśli lub prób samobójczych było o 33 procent niższe w porównaniu z grupą kontrolną. Badanie przeprowadzono retrospektywnie na podstawie danych pochodzących z amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej, wyniki opublikowano w JAMA Pediatrics.
Ponad 150 milionów dzieci na całym świecie cierpi na otyłość. Chociaż zmiana stylu życia pozostaje podstawową metodą leczenia otyłości, ma ona zwykle niewielki wpływ na ciężkie postaci otyłości u nastolatków. Jednocześnie podawanie agonistów receptora peptydu glukagonopodobnego-1 uznawane jest za skuteczny środek w walce z otyłością u dzieci.
Niemniej jednak niewiele wiadomo na temat wpływu tych leków, do których należą na przykład liraglutyd i semaglutyd, na wyniki neuropsychiatryczne. Poprzednie badania przeprowadzone na osobach dorosłych dały sprzeczne wyniki. Niektóre badania wykazały, że zażywanie tych leków zwiększa ryzyko samobójstwa, podczas gdy inne badania podważyły te wyniki. Istotność problemu wyjaśnia fakt, że samobójstwo jest uważane za drugą najczęstszą przyczynę zgonów wśród młodych ludzi, a 18 proc. uczniów szkół średnich ma myśli samobójcze. Otyłość u dzieci wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia depresji i skłonności samobójczych.
Dlatego też grupa naukowców pod przewodnictwem Liyi Kerem z Centrum Medycznego Hadassah przeprowadziła analizę porównawczą tendencji do popełniania samobójstw u otyłych nastolatków, którzy przyjmowali agonisty GLP-1 lub zmienili swój styl życia i nawyki żywieniowe. W badaniu wzięło udział 54 164 pacjentów: 4052 pacjentów w grupie agonistów GLP-1 i 50 112 pacjentów w grupie kontrolnej.
W ciągu 12-miesięcznej obserwacji u pacjentów z grupy leczonej ryzyko wystąpienia myśli lub prób samobójczych było o 33 procent niższe w porównaniu z grupą kontrolną (odpowiednio 1,4 procent w porównaniu z 2,3 procent, p = 0,02). Jednakże objawy żołądkowo-jelitowe obserwowano częściej w grupie leczonej. Dodatkowa analiza udowodniła, że zmniejszenie ryzyka wystąpienia myśli samobójczych wiąże się bezpośrednio z rozpoczęciem leczenia agonistami GLP-1, gdyż obserwacja uczestników na godzinę przed rozpoczęciem leczenia nie wykazała żadnych różnic między grupami.
W przyszłych badaniach naukowcy zamierzają zbadać inne efekty agonistów GLP-1 na zdrowie psychoneurologiczne nastolatków z otyłością. Ponadto naukowcy interesują się również naturą odkrytego związku: czy agonisty GLP-1 wpływają na procesy neurofizjologiczne w mózgu bezpośrednio, czy też efekt ten jest pośredniczony przez spadek masy ciała i poprawę poczucia własnej wartości u pacjentów.
O tym, jak Ozempyk pomógł (lub nie pomógł) kobietom zajść w ciążę, możesz dowiedzieć się z naszego podcastu redakcyjnego.