Badanie kohortowe przeprowadzone przez izraelskich naukowców wykazało, że u nastolatków leczonych agonistami receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1) ryzyko wystąpienia myśli lub prób samobójczych było o 33% niższe w porównaniu z grupą kontrolną. Badanie przeprowadzono retrospektywnie na podstawie danych z amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej, a wyniki opublikowano w czasopiśmie JAMA Pediatrics.
Na otyłość cierpi ponad 150 milionów dzieci na całym świecie. Chociaż modyfikacja stylu życia pozostaje kluczowa w leczeniu otyłości, zwykle ma niewielki wpływ na ciężkie postacie otyłości u młodzieży. Jednocześnie podawanie agonistów receptora glukagonopodobnego peptydu-1 uznawane jest za skuteczny środek w walce z otyłością u dzieci.
Niewiele jednak wiadomo na temat wpływu tych leków, do których zalicza się na przykład liraglutyd i semaglutyd, na wyniki neuropsychiatryczne. Poprzednie badania przeprowadzone na dorosłych dały sprzeczne wyniki. Dlatego niektóre badania wykazały zwiększone ryzyko samobójstwa podczas przyjmowania tych leków, podczas gdy inne badania obaliły te wyniki. Pilność problemu tłumaczy się faktem, że samobójstwo jest drugą najczęstszą przyczyną śmierci młodych ludzi, a myśli samobójcze ma 18 procent uczniów szkół średnich. Otyłość u dzieci wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju zarówno depresji, jak i tendencji samobójczych.
Dlatego też grupa naukowców pod przewodnictwem Liyi Kerem z Hadassah Medical Center przeprowadziła analizę porównawczą tendencji do popełniania samobójstwa u otyłych nastolatków, którzy przyjmowali agonistów GLP-1 lub zmieniali swój styl życia i nawyki żywieniowe. Badana kohorta obejmowała 54 164 pacjentów: 4052 pacjentów w grupie agonisty GLP-1 i 50 112 pacjentów w grupie kontrolnej.
Podczas 12-miesięcznej obserwacji pacjenci w grupie leczonej mieli o 33% mniejsze ryzyko myśli lub prób samobójczych w porównaniu z grupą kontrolną (1,4% vs. 2,3%, p = 0,02). Jednakże w grupie leczonej częściej obserwowano objawy ze strony przewodu pokarmowego. Dodatkowa analiza wykazała, że zmniejszenie ryzyka wystąpienia myśli samobójczych jest bezpośrednio związane z rozpoczęciem leczenia agonistami GLP-1, gdyż obserwacja uczestników na godzinę przed rozpoczęciem leczenia nie wykazała różnic pomiędzy grupami.
W przyszłych badaniach naukowcy zamierzają zbadać inny wpływ agonistów GLP-1 na zdrowie psychoneurologiczne nastolatków chorych na otyłość. Ponadto interesuje ich także natura odkrytego związku: czy agoniści GLP-1 wpływają bezpośrednio na procesy neurofizjologiczne w mózgu, czy też efekt ten pośredniczy w zmniejszeniu masy ciała i poprawie samooceny pacjentów.
O tym, jak Ozempyk pomógł (lub nie pomógł) kobietom zajść w ciążę, dowiesz się z naszego podcastu redakcyjnego.