Badanie kohortowe przeprowadzone przez izraelskich naukowców wykazało, że młodzież leczona agonistami receptora peptydu glukagonopodobnego-1 (GLP-1) miała o 33% niższe ryzyko myśli lub prób samobójczych w porównaniu z grupą kontrolną. Badanie przeprowadzono retrospektywnie na podstawie danych z amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej, a jego wyniki opublikowano w czasopiśmie JAMA Pediatrics.
Ponad 150 milionów dzieci na całym świecie cierpi na otyłość. Chociaż zmiana stylu życia pozostaje fundamentalną kwestią w leczeniu otyłości, zazwyczaj ma ona niewielki wpływ na ciężkie postacie otyłości u nastolatków. Jednocześnie podawanie agonistów receptora glukagonopodobnego peptydu-1 jest uznawane za skuteczną metodę walki z otyłością u dzieci.
Niewiele jednak wiadomo na temat wpływu tych leków, takich jak na przykład liraglutyd i semaglutyd, na wyniki neuropsychiatryczne. Wcześniejsze badania przeprowadzone na dorosłych dały sprzeczne wyniki. Niektóre badania wykazały zwiększone ryzyko samobójstwa podczas przyjmowania tych leków, podczas gdy inne podważyły te wyniki. Pilność problemu wynika z faktu, że samobójstwo jest uważane za drugą najczęstszą przyczynę zgonów wśród młodzieży, a 18% uczniów szkół średnich ma myśli samobójcze. Otyłość u dzieci wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju zarówno depresji, jak i skłonności samobójczych.
W związku z tym grupa naukowców pod kierownictwem Liyi Kerem z Centrum Medycznego Hadassah przeprowadziła analizę porównawczą skłonności samobójczej u otyłych nastolatków, którzy przyjmowali agonisty GLP-1 lub zmienili styl życia i nawyki żywieniowe. Badana kohorta obejmowała 54 164 pacjentów: 4052 pacjentów w grupie agonistów GLP-1 i 50 112 pacjentów w grupie kontrolnej.
W 12-miesięcznym okresie obserwacji u pacjentów z grupy leczonej ryzyko wystąpienia myśli lub prób samobójczych było o 33% niższe w porównaniu z grupą kontrolną (1,4% vs. 2,3%, p = 0,02). Jednak w grupie leczonej częściej obserwowano objawy żołądkowo-jelitowe. Dodatkowa analiza wykazała, że zmniejszenie ryzyka wystąpienia myśli samobójczych jest bezpośrednio związane z rozpoczęciem leczenia agonistami GLP-1, ponieważ obserwacja uczestników na godzinę przed rozpoczęciem leczenia nie wykazała żadnych różnic między grupami.
W przyszłych badaniach naukowcy zamierzają zbadać inne skutki działania agonistów GLP-1 na zdrowie psychoneurologiczne nastolatków z otyłością. Ponadto interesują się również naturą odkrytego związku: czy agoniści GLP-1 wpływają bezpośrednio na procesy neurofizjologiczne w mózgu, czy też efekt ten jest pośredniczony przez spadek masy ciała i poprawę samooceny u pacjentów.
O tym, jak Ozempyk pomógł (lub nie pomógł) kobietom zajść w ciążę, możesz dowiedzieć się z naszego podcastu redakcyjnego.