Odkryto niezwykle szczegółowe tatuaże na 1200-letnich mumiach z Peru

Naukowcy wykorzystali luminescencję indukowaną laserowo do analizy tatuaży na 1200-letnich mumiach z kultury Chancay, która istniała na terenie dzisiejszego Peru. Dzięki tej metodzie naukowcy mogli dostrzec wiele drobnych szczegółów oryginalnych obrazów i odkryli, że na ciałach Amerykanów naniesiono skomplikowane wzory geometryczne i zoomorficzne za pomocą bardzo cienkiego, spiczastego przedmiotu, który umożliwiał im tworzenie linii o grubości zaledwie 0,1–0,2 milimetra. Artykuł na temat badań opublikowano w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences.

Historia tatuaży sięga czasów starożytnych, ale nie wiadomo na pewno, kiedy ludzie na świecie zaczęli je robić. Najwcześniejsze pisemne wzmianki o tatuażach w Grecji pochodzą co najmniej z V wieku p.n.e. (być może podobne dowody z Chin są jeszcze starsze). Jednak dowody archeologiczne wskazują, że ludzie zaczęli wykonywać na swoich ciałach trwałe pigmentowane wzory o wiele wcześniej. Jest całkiem możliwe, że praktyka ta pojawiła się już przynajmniej w epoce górnego paleolitu, o czym świadczą chociażby potencjalne narzędzia do tatuażu.

Najlepszym jednak dowodem na to, że przedstawiciele różnych kultur starożytnych stosowali tatuaże, są mumie, na których skórze zachowały się wizerunki. Dziś możemy śmiało powiedzieć, że już ponad pięć tysięcy lat temu ludzie tworzyli trwałe rysunki na ciele, uszkadzając skórę i wprowadzając pigment do skóry właściwej. Najbardziej znanym potwierdzeniem tego jest lodowa mumia Ötziego, której ciało pokrywa 61 tatuaży (więcej o tym mężczyźnie można przeczytać w artykule „Z otchłani w lodzie”). Dodatkowo kilka lat temu na dwóch mumiach z okresu predynastycznego w Egipcie znaleziono tatuaże o podobnym wieku i, w przeciwieństwie do Ötziego, na ciałach tych osób znajdują się wizerunki.

Thomas Kaye z Foundation for Scientific Advancement w Arizonie wraz z kolegami z organizacji naukowych z Wielkiej Brytanii, Chin, Peru i Polski skupił swoją uwagę na tatuażach zachowanych na znacznie młodszych mumiach kultury Chancay, która rozwinęła się na środkowym wybrzeżu Peru około 800–900 r. n.e. i zaginęła około 1475–1533 r. W ramach swoich badań przeanalizowali szczątki znalezione w 1981 r. podczas wykopalisk ratunkowych w pobliżu peruwiańskiego miasta Huacho.

Naukowcy po raz pierwszy zastosowali fluorescencję stymulowaną laserowo (świecenie wywołane laserem), aby odtworzyć oryginalne rysunki na ciałach mumii Chankai sprzed 1200 lat, które z biegiem czasu ulegały wyblaknięciu. Naukowcy twierdzą, że metoda ta pozwala niekiedy na odtworzenie drobnych szczegółów oryginalnego tatuażu, gdyż dzięki niej, dzięki różnicy w blasku, można określić, w którym miejscu skóry znajdują się kontury pierwotnego wzoru, a gdzie z czasem opadł pigment.

Łącznie przeanalizowano ponad sto próbek tatuaży, co w wielu przypadkach pozwoliło lepiej zrozumieć cechy rysunków. Najbardziej interesujące są jednak obserwacje naukowców, którzy zdołali zarejestrować bardzo drobne szczegóły na niektórych zmumifikowanych ciałach. Są to linie o grubości 0,1–0,2 milimetra, czyli cieńsze niż w przypadku wykonywania tatuażu za pomocą nowoczesnej standardowej igły nr 12 (0,35 milimetra).

Takie bardzo cienkie linie występują na niewielkiej liczbie ciał - całkiem prawdopodobne jest, że tylko określone grono osób mogło sobie pozwolić na tak skomplikowane tatuaże. Wykorzystując niezwykle drobne szczegóły, starożytni mistrzowie tworzyli skomplikowane geometryczne i zoomorficzne wzory, które wymagały od artystów tatuażu wysokiego profesjonalizmu. Naukowcy sugerują, że mieszkańcy środkowego wybrzeża Peru używali jako narzędzi do rysowania takich rysunków kolców kaktusów lub spiczastych kości zwierzęcych. Zdaniem autorów nowego artykułu, niezwykle drobne szczegóły i wzory, występujące na niektórych tatuażach, stanowią najbardziej złożoną formę sztuki, jaką zidentyfikowano w kulturze Chankai.

Wcześniej N+1 opowiedziało, jak Nowozelandczyk użył różnych narzędzi i technik, aby zrobić sobie na ciele tatuaże Ötziego. Dzięki dalszym badaniom tych wizerunków naukowcy odkryli, że rysunki na ciele starożytnego Europejczyka zostały prawdopodobnie wykonane techniką handpoke.

Od DrMoro