Norwescy i estońscy naukowcy poinformowali o sukcesie drugiej fazy badań klinicznych kandesartanu w profilaktyce migreny. Ten lek hipotensyjny znacząco zmniejszył liczbę dni z napadami padaczkowymi w porównaniu z placebo. Raport z badań został opublikowany w czasopiśmie „The Lancet Neurology”.
Leczenie migreny obejmuje przerwanie ataków i ich zapobieganie. W celu zapobiegania opracowano specjalne leki, w tym przeciwciała monoklonalne i niskocząsteczkowe antagonisty receptorów CGRP (hepanty), ale nie pomagają one wszystkim pacjentom i nie są dobrze tolerowane przez wszystkich. Jednocześnie, według różnych danych, leki z różnych grup – hipotensyjne, przeciwdrgawkowe, hipolipemizujące i przeciwdepresyjne – mogą wykazywać różną skuteczność profilaktyczną ze względu na działanie plejotropowe i często są przepisywane poza wskazaniami w tym wskazaniu. Rzeczywista skuteczność większości z nich nie została wystarczająco zbadana.
Jednym z tych leków jest kandesartan, antagonista receptorów angiotensyny AT1, stosowany w leczeniu niedociśnienia tętniczego od prawie 30 lat. W badaniach obserwacyjnych i małych badaniach klinicznych wykazano jego potencjał jako środka zapobiegającego migrenie.
Erling Tronvik (Erling Tronvik) z Norweskiego Uniwersytetu Nauki i Technologii wraz ze współpracownikami przeprowadzili potrójnie ślepe, randomizowane, kontrolowane badanie kliniczne drugiej fazy CandMig-3 w 10 ośrodkach klinicznych w Norwegii i Estonii. Wzięło w nim udział 457 pacjentów w wieku 18–64 lat (średnio 38,7 roku; 86% stanowią kobiety), doświadczających od dwóch do ośmiu epizodycznych ataków migreny miesięcznie (z aurą lub bez). Zostali oni losowo przydzieleni w stosunku 1:1:1 do grupy otrzymującej przez 12 tygodni placebo lub 16 lub 8 miligramów kandesartanu dziennie.
Średnia liczba dni z migreną w miesiącu na początku badania wynosiła 5,7. Po 9–12 tygodniach zmniejszyła się o 2,04 przy przyjmowaniu 16 miligramów substancji czynnej (niska dawka miała podobną skuteczność) w porównaniu do 0,82 przy przyjmowaniu placebo: różnica bezwzględna -1,22 dnia (p < 0,0001). Zmniejszenie częstości napadów o 50 procent lub więcej osiągnęło 49 procent pacjentów w grupie głównej w porównaniu do 28 procent w grupie kontrolnej. Liczba dni wymagających stosowania tryptanów (agonistów receptora serotoninowego w celu zatrzymania napadów migreny) zmniejszyła się odpowiednio o 1,3 i 0,4, ale nie było istotnych różnic w całkowitym czasie trwania niepełnosprawności. Wśród zdarzeń niepożądanych najczęstszym były zawroty głowy, które zaobserwowano u 30 procent uczestników z grupy głównej i 13 procent z grupy kontrolnej. Poważne zdarzenia niepożądane wystąpiły odpowiednio u trzech i jednego procenta, większość z nich nie była związana z leczeniem. Trzy procent uczestników przedwcześnie przerwało udział w testach z powodu działań niepożądanych. Ogólnie rzecz biorąc, tolerancja kandesartanu została uznana za dobrą. Uzyskane wyniki stanowią podstawę dowodową dla klinicznej wykonalności stosowania kandesartanu w profilaktyce migreny, jednak konieczne są dodatkowe badania w celu oceny długoterminowej skuteczności i bezpieczeństwa u szerokiego grona pacjentów. Wcześniejsze porównanie skuteczności różnych leków w zapobieganiu napadom migreny na poziomie populacyjnym wykazało, że niektóre starsze, niedrogie leki, na przykład simwastatyna i amitryptylina, mogą nie być gorsze pod względem skuteczności od nowszych i droższych.
