Przegląd systematyczny i metaanaliza wykazały, że uczęszczanie do przedszkola wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem zachorowania na cukrzycę typu 1. Jak podaje JAMA Pediatrics, ryzyko to zmniejszyło się o 32 procent.
W ciągu ostatnich 30 lat wzrosła zapadalność na cukrzycę u dzieci. Jednocześnie cukrzycę typu 1 uważa się za najczęstszą (po alergiach i astmie) przewlekłą chorobę u dzieci. W miarę postępu choroby układ odpornościowy niszczy komórki beta trzustki, które produkują insulinę. Istnieje prawdopodobieństwo, że bez zewnętrznego bodźca wywołującego reakcję autoimmunologiczną, cukrzyca nie rozwinie się. Choć patofizjologia autoimmunologiczna cukrzycy typu 1 jest dobrze poznana, natura czynników środowiskowych pozostaje słabo poznana.
Jedna z hipotez mówi, że predyspozycja do zachorowania na cukrzycę typu 1 wynika z niskiego poziomu ekspozycji mikrobiologicznej wynikającego z nadmiernej higieny. Uważa się, że ekspozycja na różne drobnoustroje we wczesnym wieku aktywuje ścieżki regulacyjne w układzie odpornościowym. Proces ten może zapobiec rozwojowi chorób autoimmunologicznych związanych z cukrzycą typu 1. W przedszkolu dzieciństwo to czas interakcji społecznych, kiedy rozwija się ich układ odpornościowy. Poprzednie analizy wykazały związek między uczęszczaniem do przedszkola a mniejszym ryzykiem zachorowania na cukrzycę. Jednakże od tego czasu opublikowano kilka nowych badań na temat tego związku.
Zespół badawczy pod kierownictwem Susanny Tall z Uniwersytetu Helsińskiego przeprowadził systematyczny przegląd i metaanalizę badań badających związek między uczęszczaniem do przedszkola a rozwojem cukrzycy typu 1 u dzieci. Łącznie analiza objęła dane z 22 badań obserwacyjnych, w których wzięło udział 100 575 osób. Spośród nich 3693 dzieci cierpiało na cukrzycę typu 1. Analiza objęła artykuły opublikowane pomiędzy 1989 a 2022 rokiem w Azji, Australii, Europie i Ameryce Północnej. Trzy badania były prospektywnymi badaniami kohortowymi, a 19 badaniami typu „przypadek-kontrola”.
Analiza wykazała dowody na istnienie odwrotnej zależności pomiędzy uczęszczaniem do przedszkola a prawdopodobieństwem wystąpienia cukrzycy typu 1. Ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 1 było o 32 procent niższe u dzieci uczęszczających do przedszkola w porównaniu z grupą kontrolną (ryzyko względne 0,68; p < 0,001 po uwzględnieniu wszystkich dostępnych czynników zakłócających). Wyniki pomiędzy uwzględnionymi badaniami różniły się istotnie (p dla niejednorodności < 0,001; I2 = 58 procent). Naukowcy doszli jednak do wniosku, że uczęszczanie do przedszkola wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem zachorowania na cukrzycę typu 1. Dane te potencjalnie wskazują, że narażenie na drobnoustroje w przedszkolu może odgrywać ważną rolę w patogenezie cukrzycy typu 1. Aby potwierdzić tę zależność, konieczne są dalsze prospektywne badania kohortowe. Dzieci są monitorowane nie tylko przez pediatrów, ale także przez fizyków. Tych ostatnich interesuje proces ruchu w grupie dzieci. Niedawno poinformowaliśmy, że grupa dzieci może zachowywać się jak ciecz, poruszając się swobodnie na placu zabaw, co oznacza, że ich zachowanie podlega prawom termodynamiki.