Naukowcy z Global Burden of Disease Collaboration przeprowadzili systematyczną ocenę i modelowanie diagnostyki i leczenia cukrzycy w 204 krajach i terytoriach w latach 2000–2023. Według ich danych, tylko nieco ponad połowa osób z cukrzycą w wieku 15 lat i starszych wie o swojej chorobie, a jedynie około jedna piąta z nich odpowiednio kontroluje poziom glukozy we krwi. Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie „The Lancet Diabetes & Endocrinology”.
Cukrzyca jest jednym z najpoważniejszych problemów zdrowotnych na świecie, znacząco wpływając na niepełnosprawność i śmiertelność, a jej częstość występowania stale rośnie. W ostatnim czasie pojawiły się liczne, wysoce skuteczne metody kontroli glikemii, jednak system diagnostyki, leczenia i monitorowania jej skuteczności jest daleki od doskonałości. Aby zaradzić tej sytuacji, niezbędne są kompletne i aktualne dane dotyczące aktualnego stanu rzeczy.
Lauryn Stafford z Uniwersytetu Waszyngtońskiego w Seattle wraz ze współpracownikami przeprowadziła systematyczną analizę danych badawczych dotyczących globalnego obciążenia chorobami (GBD), w tym badań przekrojowych reprezentatywnych dla populacji ogólnej, publikacji naukowych oraz literatury nieindeksowanej w bazach danych. Posłużyły one do oszacowania odsetka osób z cukrzycą, u których nie postawiono diagnozy, u których postawiono diagnozę, ale nie zastosowano leczenia, u których zastosowano leczenie (insulinę lub inny lek hipoglikemizujący) z niezadowalającą i zadowalającą kontrolą glikemii. Za pomocą hierarchicznego narzędzia metaregresji bayesowskiej parametry te zamodelowano według lokalizacji, roku, wieku i płci, a następnie przeskalowano do wszystkich osób z cukrzycą w danej grupie populacji.
Według autorów pracy, w 2023 r. tylko 55,8 proc. osób z cukrzycą otrzymało diagnozę tej choroby. Spośród osób z diagnozą 91,4 proc. otrzymało jakiekolwiek leczenie, ale tylko 41,6 proc. miało odpowiednią kontrolę glikemii. Spośród wszystkich osób z cukrzycą odpowiednia kontrola glikemii osiągnęła 21,2 proc. Największy odsetek osób z diagnozą zaobserwowano w krajach Ameryki Północnej o wysokim poziomie dochodów, otrzymujących leczenie — w krajach regionu Azji i Pacyfiku o wysokim poziomie dochodów, z odpowiednią kontrolą glikemii — w krajach południowej Ameryki Łacińskiej. Najgorzej było w Afryce Środkowej na południe od Sahary. W porównaniu z 2000 r. odsetek osób z diagnozą wzrósł o 8,3 punktu procentowego, otrzymujących leczenie wśród zdiagnozowanych — o 7,2 punktu procentowego, z optymalną kontrolą glikemii wśród otrzymujących leczenie — o 1,3 punktu procentowego.
Mimo pewnego postępu osiągniętego w ciągu ostatnich dwóch dekad, niedostateczna diagnostyka cukrzycy i nieoptymalna kontrola glikemii nadal stanowią poważny problem globalny, zwłaszcza w krajach o niskich i średnich dochodach.
Wcześniejsze szacunki wskazywały, że w ciągu 30 lat liczba osób chorych na cukrzycę wzrosła czterokrotnie, a liczba dzieci o 40%. Według prognoz, liczba osób z tą chorobą wzrośnie z 529 milionów w 2021 roku do 1,3 miliarda w 2050 roku.
