Zmiana paradygmatu w leczeniu trądziku
Niniejszy artykuł stanowi swego rodzaju apel do lekarzy o konieczność zmiany podejścia do leczenia trądziku, opisanego w protokołach medycznych. Problemem poruszanym w tym artykule jest brak skuteczności leczenia trądziku, wynikający z niezrozumienia jego prawdziwej patofizjologii.
Tak, nie jestem lekarzem, ale doskonale znam metody, które stosujesz w praktyce. Chodzi o stosowanie różnych retinoidów miejscowych i ogólnoustrojowych, kosmetyków z kwasem azelainowym, kosmetyków z nadtlenkiem benzoilu, antybiotyków, zabiegów sprzętowych z użyciem światła o różnej długości i intensywności. Jeśli jednak pozostajesz w kontakcie ze swoimi pacjentami, doskonale wiesz o ich nawrotach trądziku. U dziewcząt następują one w trakcie menstruacji, u chłopców, pod wpływem różnych czynników stresowych i innych. Jednocześnie opowiadasz historie o tym, że trądzik jest chorobą przewlekłą i, co za tym idzie, jest smarowany różnymi kosmetykami przez całe życie pacjenta.W rzeczywistości jest to ogromne nieporozumienie i zaraz wyjaśnię dlaczegoi zapraszam tych, którzy są bezpośrednio zainteresowani szczegółami i dowodami do przeczytania mojego przedruku na ten temat.
Krytyka protokołów
Zacznijmy od krótkiej krytykiretinoid systemowy izotretynoina (Roaccutane)W oczach dermatologa substancja ta jest najskuteczniejsza w leczeniu trądziku. Jednak niewielu z Was rozumie, że jej działanie lecznicze na trądzik jest w istocie szkodliwym skutkiem ubocznym metabolizmu tej substancji. Ten retinoid jest pochodną witaminy A. Należy otworzyć dowolny podręcznik farmakologii i znaleźć skutki uboczne przedawkowania tej witaminy. Będą one wyglądać mniej więcej tak:
Czytając to, osobiście przypominam sobie ulotkę Roaccutane. Osobiście brałem ten lek przez dwie kuracje i doskonale pamiętam wszystkie jego skutki uboczne, zarówno w praktyce, jak i na długiej ulotce z instrukcją. Co więcej, schemat przyjmowania Roaccutane przypomina schemat wywoływania stanu odurzenia. Tak, wiesz, o czym mówię – o dawce kumulacyjnej, czyli schemacie „gorzkim”.Początkowe zaostrzenie trądziku przy stosowaniu retinoidów ogólnoustrojowo jest właśnie wynikiem tego zatrucia.Omówimy to później.
Przejdźmy dalej, wszystko, co dotyczy kosmetyków zewnętrznych, jest banalne. Zazwyczaj są to te same retinoidy, tylko zewnętrzne, czyli antybakteryjne. Środki te będą działać tak długo, jak długo dana osoba ich używa, ale mają swoje skutki uboczne. Na przykład:nadtlenek benzoilu, który jest szeroko stosowany przez dermatologów, jest silnym utleniaczem. Substancja ta powoduje stres oksydacyjny w organizmie. Dodatkowo, oto fragmenty z Wikipedii :
Вы скажете ну и что? Ведь он помогает с акне. Но помогает он за счет этих свойств, под его окислительным действием гибнет вся микрофлора на коже, от грибов до клещей и бактерий. Но проблема даже не в этом, а скорее в том что бензоил пероксид аналогично повреждает кожу, вызывая в ней окислительный стресс. Меня как физиолога, особенно возмущает когда косметологи, которые имеют призвание улучшить состояние кожи пациента, назначают бензоил пероксид в качестве ежедневного ухода(!!!). Аналогичное цитотоксическое действие имеет и азелаиновая кислота.
Насчет антибиотиков все еще проще. Они работают при правильном подборе по чувствительности патогена, и по сути лечат только один аспект патологии акне — избыточную микрофлору. Но и тут есть заблуждение, что все акне вызывает Propionibacterium acnes. Это старая и неактуальная информация. Если вы будете делать посев содержимого прыща вашего пациента то скорее найдете там стафилококки, чем эту бактерию.
Что же есть акне в моих глазах?
Причину нужно искать внутри. Только не надо сейчас скептически кривиться. Я знаю все нарративы современных хипстеров-медиков и их недалеких преподавателей. Для этого достаточно полистать современные учебники и блоги врачей. Там везде пишут одно и тоже, о доказательной медицине (которая не такая уж и доказательная) и FDA одобренных препаратах и другой мути (уж простите за резкость). Подобные опусы когда-то вызывали у меня у меня улыбку, но нарастающая тенденция заблуждений сейчас уже вызывает острое возмущение.
В моих глазах, истинная патофизиология акне это нарушения в фазах дезинтоксикации. И это не что-то эфемерное из копилки целителей. Это терминология биохимии, которую мало кто понимает.
Это картинка с учебного курса какого-то мед университета. Как видим в фазе детоксикации номер 3, продукты метаболизма могут выходить через кожу. Например через пот, но мало кто думает зачем же в коже еще сальные железы. Ведь они также могут выводить что-то из организма, не так ли?
Так вот, что же будет, если сальные железы начнут выводить нестандартные метаболиты? Например производные гормонов? Что будет с микрофлорой что живет на коже? Она погибнет или станет более активной? Для меня ответ очевидный — Она станет более активной. Аналогично как гормоны действуют на нас, без них мы бы не плодились. Кроме производных гормонов, через сальные железы могут выводится и другие вещества что могут изменить состав микрофлоры.
Как же тогда лечить акне?
Нужно настроить фазы дезинтоксикации таким образом чтобы через сальные железы не выводилось ничего кроме правильного состава из жирных кислот, восков, сквалена (его нормального количества, а не повышенного).
Aby to zrobić, konieczne jest najpierw zidentyfikowanie czynników szkodliwych, które wpłynęły na ten aspekt metabolizmu lipidów. Najczęściej są to czynniki genetyczne oraz lipidy, zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Podam przykład:
Osoba cierpi na zespół Gilberta. Jest to zaburzenie pracy jednego z enzymów odpowiedzialnych za detoksykację w drugiej fazie. Nie wdając się w szczegóły, powiem, że oprócz wzrostu stężenia bilirubiny pośredniej, pacjent będzie miał problemy z substancjami lipofilnymi, które przyjmuje doustnie. Na przykład, kwasy tłuszczowe omega-3, witamina D, witamina E, witamina A itp. nie będą mogły być prawidłowo wydalane z organizmu takiej osoby. Taka osoba najprawdopodobniej będzie miała trądzik, również na plecach.
Innym przykładem jest osoba z hiperandrogenizmem. Z jakiegoś powodu w jej krwi krąży wiele androgenów. W takim przypadku mogą one być wydalane przez gruczoły łojowe, powodując trądzik.
Innym przykładem jest osoba z nadwagą i zespołem metabolicznym, u której we krwi występuje dużo lipidów (triglicerydów, cholesterolu). Mogą one być również wydalane przez gruczoły łojowe, powodując trądzik.
Kolejnym aspektem są otaczające nas ksenobiotyki, takie jak ftalany i bisfenole, a także szkodliwa żywność z dodatkiem sztucznych tłuszczów i innych dodatków.
Wizytując pacjenta, musisz ustalić, który z tych czynników wpłynął na pojawienie się trądziku ego! Co więcej, konieczne jest wyeliminowanie tych czynników, jeśli to możliwe, i uregulowanie metabolizmu lipidów poprzez przyjmowanie odpowiednich suplementów diety. Szczegółowy poradnik dotyczący tych suplementów diety znajdziesz tutaj, za darowiznę . Poniżej możesz zobaczyć kilka efektów takiej terapii.
Wyniki
Proszę pamiętać, że każdemu, komu przekazałem swój program, anulowałem wszystkie kosmetyki i wszystko, co wcześniej przyjmowali. Dlatego czynnik innych środków jest tutaj wykluczony.
